Konjugation zu «praemonēre, praemōneō, praemōnuī, praemōnitum»

Konjugation zu «praemonēre, praemōneō, praemōnuī, praemōnitum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
praemone‑o
praemone‑a‑m
praemone‑ba‑m
praemone‑re‑m
praemone‑b‑o
2. Pers. Sg.
praemone‑s
praemone‑a‑s
praemone‑ba‑s
praemone‑re‑s
praemone‑bi‑s
3. Pers. Sg.
praemone‑t
praemone‑a‑t
praemone‑ba‑t
praemone‑re‑t
praemone‑bi‑t
1. Pers. Pl.
praemone‑mus
praemone‑a‑mus
praemone‑ba‑mus
praemone‑re‑mus
praemone‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
praemone‑tis
praemone‑a‑tis
praemone‑ba‑tis
praemone‑re‑tis
praemone‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
praemone‑nt
praemone‑a‑nt
praemone‑ba‑nt
praemone‑re‑nt
praemone‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
praemone‑or
praemone‑a‑r
praemone‑ba‑r
praemone‑re‑r
praemone‑b‑or
2. Pers. Sg.
praemone‑ris
praemone‑a‑ris, praemone‑a‑re
praemone‑ba‑ris, praemone‑ba‑re
praemone‑re‑ris, praemone‑re‑re
praemone‑be‑ris, praemone‑be‑re
3. Pers. Sg.
praemone‑tur
praemone‑a‑tur
praemone‑ba‑tur
praemone‑re‑tur
praemone‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
praemone‑mur
praemone‑a‑mur
praemone‑ba‑mur
praemone‑re‑mur
praemone‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
praemone‑mini
praemone‑a‑mini
praemone‑ba‑mini
praemone‑re‑mini
praemone‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
praemone‑ntur
praemone‑a‑ntur
praemone‑ba‑ntur
praemone‑re‑ntur
praemone‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
praemonu‑i
praemonu‑eri‑m
praemonu‑era‑m
praemonu‑isse‑m
praemonu‑ero
2. Pers. Sg.
praemonu‑isti
praemonu‑eri‑s
praemonu‑era‑s
praemonu‑isse‑s
praemonu‑eris
3. Pers. Sg.
praemonu‑it
praemonu‑eri‑t
praemonu‑era‑t
praemonu‑isse‑t
praemonu‑erit
1. Pers. Pl.
praemonu‑imus
praemonu‑eri‑mus
praemonu‑era‑mus
praemonu‑isse‑mus
praemonu‑erimus
2. Pers. Pl.
praemonu‑istis
praemonu‑eri‑tis
praemonu‑era‑tis
praemonu‑isse‑tis
praemonu‑eritis
3. Pers. Pl.
praemonu‑erunt, praemonu‑ere
praemonu‑eri‑nt
praemonu‑era‑nt
praemonu‑isse‑nt
praemonu‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
praemonit‑us sum
praemonit‑us sim
praemonit‑us eram
praemonit‑us essem
praemonit‑us ero
2. Pers. Sg.
praemonit‑us es
praemonit‑us sis
praemonit‑us eras
praemonit‑us esses
praemonit‑us eris
3. Pers. Sg.
praemonit‑us est
praemonit‑us sit
praemonit‑us erat
praemonit‑us esset
praemonit‑us erit
1. Pers. Pl.
praemonit‑i sumus
praemonit‑i simus
praemonit‑i eramus
praemonit‑i essemus
praemonit‑i erimus
2. Pers. Pl.
praemonit‑i estis
praemonit‑i sitis
praemonit‑i eratis
praemonit‑i essetis
praemonit‑i eritis
3. Pers. Pl.
praemonit‑i sunt
praemonit‑i sint
praemonit‑i erant
praemonit‑i essent
praemonit‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
praemonens praemonentis
Part. Fut. Akt.
praemoniturus a um
Part. Perf. Pass.
praemonitus a um
Gerundium
praemone‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
praemonendus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
praemone
praemone‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.
praemone‑nto

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
praemonere
praemone‑ri, praemone‑rier
Infinitiv Perf.
praemonu‑isse
praemonit‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
praemonitur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
praemonit‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemonens
praemonens
praemonens
Gen. Sg.
praemonent‑is
praemonent‑is
praemonent‑is
Dat. Sg.
praemonent‑i
praemonent‑i
praemonent‑i
Akk. Sg.
praemonent‑em
praemonent‑em
praemonens
Abl. Sg.
praemonent‑e
praemonent‑e
praemonent‑e
Nom. Pl.
praemonent‑es
praemonent‑es
praemonent‑ia
Gen. Pl.
praemonent‑ium
praemonent‑ium
praemonent‑ium
Dat. Pl.
praemonent‑ibus
praemonent‑ibus
praemonent‑ibus
Akk. Pl.
praemonent‑es, praemonent‑is
praemonent‑es, praemonent‑is
praemonent‑ia
Abl. Pl.
praemonent‑ibus
praemonent‑ibus
praemonent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemonit‑us
praemonit‑a
praemonit‑um
Gen. Sg.
praemonit‑i
praemonit‑ae
praemonit‑i
Dat. Sg.
praemonit‑o
praemonit‑ae
praemonit‑o
Akk. Sg.
praemonit‑um, premonitum
praemonit‑am
praemonit‑um
Abl. Sg.
praemonit‑o
praemonit‑a
praemonit‑o
Nom. Pl.
praemonit‑i
praemonit‑ae
praemonit‑a
Gen. Pl.
praemonit‑orum
praemonit‑arum
praemonit‑orum
Dat. Pl.
praemonit‑is
praemonit‑is
praemonit‑is
Akk. Pl.
praemonit‑os
praemonit‑as
praemonit‑a
Abl. Pl.
praemonit‑is
praemonit‑is
praemonit‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemonitur‑us
praemonitur‑a
praemonitur‑um
Gen. Sg.
praemonitur‑i
praemonitur‑ae
praemonitur‑i
Dat. Sg.
praemonitur‑o
praemonitur‑ae
praemonitur‑o
Akk. Sg.
praemonitur‑um
praemonitur‑am
praemonitur‑um
Abl. Sg.
praemonitur‑o
praemonitur‑a
praemonitur‑o
Nom. Pl.
praemonitur‑i
praemonitur‑ae
praemonitur‑a
Gen. Pl.
praemonitur‑orum
praemonitur‑arum
praemonitur‑orum
Dat. Pl.
praemonitur‑is
praemonitur‑is
praemonitur‑is
Akk. Pl.
praemonitur‑os
praemonitur‑as
praemonitur‑a
Abl. Pl.
praemonitur‑is
praemonitur‑is
praemonitur‑is

Gerundium

Gen.
praemone‑ndi
Dat.
praemone‑ndo
Akk.
praemone‑ndum
Abl.
praemone‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemonend‑us
praemonend‑a
praemonend‑um
Gen. Sg.
praemonend‑i
praemonend‑ae
praemonend‑i
Dat. Sg.
praemonend‑o
praemonend‑ae
praemonend‑o
Akk. Sg.
praemonend‑um
praemonend‑am
praemonend‑um
Abl. Sg.
praemonend‑o
praemonend‑a
praemonend‑o
Nom. Pl.
praemonend‑i
praemonend‑ae
praemonend‑a
Gen. Pl.
praemonend‑orum
praemonend‑arum
praemonend‑orum
Dat. Pl.
praemonend‑is
praemonend‑is
praemonend‑is
Akk. Pl.
praemonend‑os
praemonend‑as
praemonend‑a
Abl. Pl.
praemonend‑is
praemonend‑is
praemonend‑is