Deklination zu «pervagātus a um»

Deklination zu «pervagātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
pervagat‑e
Adverb Komparativ
pervagat‑ius
Adverb Superlativ
pervagat‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
pervagat‑us
pervagat‑a
pervagat‑um
Gen. Sg.
pervagat‑i
pervagat‑ae
pervagat‑i
Dat. Sg.
pervagat‑o
pervagat‑ae
pervagat‑o
Akk. Sg.
pervagat‑um
pervagat‑am
pervagat‑um
Abl. Sg.
pervagat‑o
pervagat‑a
pervagat‑o
Nom. Pl.
pervagat‑i
pervagat‑ae
pervagat‑a
Gen. Pl.
pervagat‑orum
pervagat‑arum
pervagat‑orum
Dat. Pl.
pervagat‑is
pervagat‑is
pervagat‑is
Akk. Pl.
pervagat‑os
pervagat‑as
pervagat‑a
Abl. Pl.
pervagat‑is
pervagat‑is
pervagat‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
pervagat‑ior
pervagat‑ior
pervagat‑ius
Gen. Sg.
pervagat‑ior‑is
pervagat‑ior‑is
pervagat‑ior‑is
Dat. Sg.
pervagat‑ior‑i
pervagat‑ior‑i
pervagat‑ior‑i
Akk. Sg.
pervagat‑ior‑em
pervagat‑ior‑em
pervagat‑ius
Abl. Sg.
pervagat‑ior‑e
pervagat‑ior‑e
pervagat‑ior‑e
Nom. Pl.
pervagat‑ior‑es
pervagat‑ior‑es
pervagat‑ior‑a
Gen. Pl.
pervagat‑ior‑um
pervagat‑ior‑um
pervagat‑ior‑um
Dat. Pl.
pervagat‑ior‑ibus
pervagat‑ior‑ibus
pervagat‑ior‑ibus
Akk. Pl.
pervagat‑ior‑es
pervagat‑ior‑es
pervagat‑ior‑a
Abl. Pl.
pervagat‑ior‑ibus
pervagat‑ior‑ibus
pervagat‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
pervagat‑issim‑us
pervagat‑issim‑a
pervagat‑issim‑um
Gen. Sg.
pervagat‑issim‑i
pervagat‑issim‑ae
pervagat‑issim‑i
Dat. Sg.
pervagat‑issim‑o
pervagat‑issim‑ae
pervagat‑issim‑o
Akk. Sg.
pervagat‑issim‑um
pervagat‑issim‑am
pervagat‑issim‑um
Abl. Sg.
pervagat‑issim‑o
pervagat‑issim‑a
pervagat‑issim‑o
Nom. Pl.
pervagat‑issim‑i
pervagat‑issim‑ae
pervagat‑issim‑a
Gen. Pl.
pervagat‑issim‑orum
pervagat‑issim‑arum
pervagat‑issim‑orum
Dat. Pl.
pervagat‑issim‑is
pervagat‑issim‑is
pervagat‑issim‑is
Akk. Pl.
pervagat‑issim‑os
pervagat‑issim‑as
pervagat‑issim‑a
Abl. Pl.
pervagat‑issim‑is
pervagat‑issim‑is
pervagat‑issim‑is