Konjugation zu «conquiēscere, conquiēscō, conquiēvī, conquiētum»

Konjugation zu «conquiēscere, conquiēscō, conquiēvī, conquiētum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
conquiesc‑o
conquiesc‑a‑m
conquiesc‑eba‑m
conquiesce‑re‑m
conquiesc‑a‑m
2. Pers. Sg.
conquiesc‑i‑s
conquiesc‑a‑s
conquiesc‑eba‑s
conquiesce‑re‑s
conquiesc‑e‑s
3. Pers. Sg.
conquiesc‑i‑t
conquiesc‑a‑t
conquiesc‑eba‑t
conquiesce‑re‑t
conquiesc‑e‑t
1. Pers. Pl.
conquiesc‑i‑mus
conquiesc‑a‑mus
conquiesc‑eba‑mus
conquiesce‑re‑mus
conquiesc‑e‑mus
2. Pers. Pl.
conquiesc‑i‑tis
conquiesc‑a‑tis
conquiesc‑eba‑tis
conquiesce‑re‑tis
conquiesc‑e‑tis
3. Pers. Pl.
conquiesc‑u‑nt
conquiesc‑a‑nt
conquiesc‑eba‑nt
conquiesce‑re‑nt
conquiesc‑e‑nt

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
conquiev‑i
conquiev‑eri‑m
conquiev‑era‑m
conquiev‑isse‑m
conquiev‑ero
2. Pers. Sg.
conquiev‑isti, conquiesti
conquiev‑eri‑s
conquiev‑era‑s
conquiev‑isse‑s
conquiev‑eris
3. Pers. Sg.
conquiev‑it
conquiev‑eri‑t
conquiev‑era‑t
conquiev‑isse‑t
conquiev‑erit
1. Pers. Pl.
conquiev‑imus
conquiev‑eri‑mus
conquiev‑era‑mus
conquiev‑isse‑mus
conquiev‑erimus
2. Pers. Pl.
conquiev‑istis
conquiev‑eri‑tis
conquiev‑era‑tis
conquiev‑isse‑tis
conquiev‑eritis
3. Pers. Pl.
conquiev‑erunt, conquiev‑ere
conquiev‑eri‑nt
conquiev‑era‑nt
conquiev‑isse‑nt
conquiev‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.
conquiet‑um est
conquiet‑um sit
conquiet‑um erat
conquiet‑um esset
conquiet‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
conquiescens conquiescentis
Part. Fut. Akt.
conquieturus a um
Part. Perf. Pass.
conquiet‑um
Gerundium
conquiesce‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
conquiesce‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
conquiesce
conquiesc‑i‑te
Imperativ II, 2. Pers.
conquiesc‑i‑to
Imperativ II, 3. Pers.
conquiesc‑i‑to

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
conquiescere
conquiesc‑i, conquiesc‑ier
Infinitiv Perf.
conquiev‑isse, conquiesse
conquiet‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
conquietur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
conquiet‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
conquiescens
conquiescens
conquiescens
Gen. Sg.
conquiescent‑is
conquiescent‑is
conquiescent‑is
Dat. Sg.
conquiescent‑i
conquiescent‑i
conquiescent‑i
Akk. Sg.
conquiescent‑em
conquiescent‑em
conquiescens
Abl. Sg.
conquiescent‑e
conquiescent‑e
conquiescent‑e
Nom. Pl.
conquiescent‑es
conquiescent‑es
conquiescent‑ia
Gen. Pl.
conquiescent‑ium
conquiescent‑ium
conquiescent‑ium
Dat. Pl.
conquiescent‑ibus
conquiescent‑ibus
conquiescent‑ibus
Akk. Pl.
conquiescent‑es, conquiescent‑is
conquiescent‑es, conquiescent‑is
conquiescent‑ia
Abl. Pl.
conquiescent‑ibus
conquiescent‑ibus
conquiescent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
conquiet‑us
conquiet‑a
conquiet‑um
Gen. Sg.
conquiet‑i
conquiet‑ae
conquiet‑i
Dat. Sg.
conquiet‑o
conquiet‑ae
conquiet‑o
Akk. Sg.
conquiet‑um
conquiet‑am
conquiet‑um
Abl. Sg.
conquiet‑o
conquiet‑a
conquiet‑o
Nom. Pl.
conquiet‑i
conquiet‑ae
conquiet‑a
Gen. Pl.
conquiet‑orum
conquiet‑arum
conquiet‑orum
Dat. Pl.
conquiet‑is
conquiet‑is
conquiet‑is
Akk. Pl.
conquiet‑os
conquiet‑as
conquiet‑a
Abl. Pl.
conquiet‑is
conquiet‑is
conquiet‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
conquietur‑us
conquietur‑a
conquietur‑um
Gen. Sg.
conquietur‑i
conquietur‑ae
conquietur‑i
Dat. Sg.
conquietur‑o
conquietur‑ae
conquietur‑o
Akk. Sg.
conquietur‑um
conquietur‑am
conquietur‑um
Abl. Sg.
conquietur‑o
conquietur‑a
conquietur‑o
Nom. Pl.
conquietur‑i
conquietur‑ae
conquietur‑a
Gen. Pl.
conquietur‑orum
conquietur‑arum
conquietur‑orum
Dat. Pl.
conquietur‑is
conquietur‑is
conquietur‑is
Akk. Pl.
conquietur‑os
conquietur‑as
conquietur‑a
Abl. Pl.
conquietur‑is
conquietur‑is
conquietur‑is

Gerundium

Gen.
conquiesce‑ndi
Dat.
conquiesce‑ndo
Akk.
conquiesce‑ndum
Abl.
conquiesce‑ndo