Deklination zu «mānsuētus a um»

Deklination zu «mānsuētus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
mansuet‑e
Adverb Komparativ
mansuet‑ius
Adverb Superlativ
mansuet‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
mansuet‑us
mansuet‑a
mansuet‑um
Gen. Sg.
mansuet‑i
mansuet‑ae
mansuet‑i
Dat. Sg.
mansuet‑o
mansuet‑ae
mansuet‑o
Akk. Sg.
mansuet‑um
mansuet‑am
mansuet‑um
Abl. Sg.
mansuet‑o
mansuet‑a
mansuet‑o
Nom. Pl.
mansuet‑i
mansuet‑ae
mansuet‑a
Gen. Pl.
mansuet‑orum
mansuet‑arum
mansuet‑orum
Dat. Pl.
mansuet‑is
mansuet‑is
mansuet‑is
Akk. Pl.
mansuet‑os
mansuet‑as
mansuet‑a
Abl. Pl.
mansuet‑is
mansuet‑is
mansuet‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
mansuet‑ior
mansuet‑ior
mansuet‑ius
Gen. Sg.
mansuet‑ior‑is
mansuet‑ior‑is
mansuet‑ior‑is
Dat. Sg.
mansuet‑ior‑i
mansuet‑ior‑i
mansuet‑ior‑i
Akk. Sg.
mansuet‑ior‑em
mansuet‑ior‑em
mansuet‑ius
Abl. Sg.
mansuet‑ior‑e
mansuet‑ior‑e
mansuet‑ior‑e
Nom. Pl.
mansuet‑ior‑es
mansuet‑ior‑es
mansuet‑ior‑a
Gen. Pl.
mansuet‑ior‑um
mansuet‑ior‑um
mansuet‑ior‑um
Dat. Pl.
mansuet‑ior‑ibus
mansuet‑ior‑ibus
mansuet‑ior‑ibus
Akk. Pl.
mansuet‑ior‑es
mansuet‑ior‑es
mansuet‑ior‑a
Abl. Pl.
mansuet‑ior‑ibus
mansuet‑ior‑ibus
mansuet‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
mansuet‑issim‑us
mansuet‑issim‑a
mansuet‑issim‑um
Gen. Sg.
mansuet‑issim‑i
mansuet‑issim‑ae
mansuet‑issim‑i
Dat. Sg.
mansuet‑issim‑o
mansuet‑issim‑ae
mansuet‑issim‑o
Akk. Sg.
mansuet‑issim‑um
mansuet‑issim‑am
mansuet‑issim‑um
Abl. Sg.
mansuet‑issim‑o
mansuet‑issim‑a
mansuet‑issim‑o
Nom. Pl.
mansuet‑issim‑i
mansuet‑issim‑ae
mansuet‑issim‑a
Gen. Pl.
mansuet‑issim‑orum
mansuet‑issim‑arum
mansuet‑issim‑orum
Dat. Pl.
mansuet‑issim‑is
mansuet‑issim‑is
mansuet‑issim‑is
Akk. Pl.
mansuet‑issim‑os
mansuet‑issim‑as
mansuet‑issim‑a
Abl. Pl.
mansuet‑issim‑is
mansuet‑issim‑is
mansuet‑issim‑is