Konjugation zu «convīvere, convīvō, convīxī, convictum»

Konjugation zu «convīvere, convīvō, convīxī, convictum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
conviv‑o
conviv‑a‑m
conviv‑eba‑m
convive‑re‑m
conviv‑a‑m
2. Pers. Sg.
conviv‑i‑s
conviv‑a‑s
conviv‑eba‑s
convive‑re‑s
conviv‑e‑s
3. Pers. Sg.
conviv‑i‑t
conviv‑a‑t
conviv‑eba‑t
convive‑re‑t
conviv‑e‑t
1. Pers. Pl.
conviv‑i‑mus
conviv‑a‑mus
conviv‑eba‑mus
convive‑re‑mus
conviv‑e‑mus
2. Pers. Pl.
conviv‑i‑tis
conviv‑a‑tis
conviv‑eba‑tis
convive‑re‑tis
conviv‑e‑tis
3. Pers. Pl.
conviv‑u‑nt
conviv‑a‑nt
conviv‑eba‑nt
convive‑re‑nt
conviv‑e‑nt

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
convix‑i
convix‑eri‑m
convix‑era‑m
convix‑isse‑m
convix‑ero
2. Pers. Sg.
convix‑isti
convix‑eri‑s
convix‑era‑s
convix‑isse‑s
convix‑eris
3. Pers. Sg.
convix‑it
convix‑eri‑t
convix‑era‑t
convix‑isse‑t
convix‑erit
1. Pers. Pl.
convix‑imus
convix‑eri‑mus
convix‑era‑mus
convix‑isse‑mus
convix‑erimus
2. Pers. Pl.
convix‑istis
convix‑eri‑tis
convix‑era‑tis
convix‑isse‑tis
convix‑eritis
3. Pers. Pl.
convix‑erunt, convix‑ere
convix‑eri‑nt
convix‑era‑nt
convix‑isse‑nt
convix‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.
convict‑um est
convict‑um sit
convict‑um erat
convict‑um esset
convict‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
convivens conviventis
Part. Fut. Akt.
convicturus a um
Part. Perf. Pass.
convict‑um
Gerundium
convive‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
convive‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
convive
conviv‑i‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
convivere
conviv‑i, conviv‑ier
Infinitiv Perf.
convix‑isse
convict‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
convictur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
convict‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
convivens
convivens
convivens
Gen. Sg.
convivent‑is
convivent‑is
convivent‑is
Dat. Sg.
convivent‑i
convivent‑i
convivent‑i
Akk. Sg.
convivent‑em
convivent‑em
convivens
Abl. Sg.
convivent‑e
convivent‑e
convivent‑e
Nom. Pl.
convivent‑es
convivent‑es
convivent‑ia
Gen. Pl.
convivent‑ium
convivent‑ium
convivent‑ium
Dat. Pl.
convivent‑ibus
convivent‑ibus
convivent‑ibus
Akk. Pl.
convivent‑es, convivent‑is
convivent‑es, convivent‑is
convivent‑ia
Abl. Pl.
convivent‑ibus
convivent‑ibus
convivent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
convict‑us
convict‑a
convict‑um
Gen. Sg.
convict‑i
convict‑ae
convict‑i
Dat. Sg.
convict‑o
convict‑ae
convict‑o
Akk. Sg.
convict‑um
convict‑am
convict‑um
Abl. Sg.
convict‑o
convict‑a
convict‑o
Nom. Pl.
convict‑i
convict‑ae
convict‑a
Gen. Pl.
convict‑orum
convict‑arum
convict‑orum
Dat. Pl.
convict‑is
convict‑is
convict‑is
Akk. Pl.
convict‑os
convict‑as
convict‑a
Abl. Pl.
convict‑is
convict‑is
convict‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
convictur‑us
convictur‑a
convictur‑um
Gen. Sg.
convictur‑i
convictur‑ae
convictur‑i
Dat. Sg.
convictur‑o
convictur‑ae
convictur‑o
Akk. Sg.
convictur‑um
convictur‑am
convictur‑um
Abl. Sg.
convictur‑o
convictur‑a
convictur‑o
Nom. Pl.
convictur‑i
convictur‑ae
convictur‑a
Gen. Pl.
convictur‑orum
convictur‑arum
convictur‑orum
Dat. Pl.
convictur‑is
convictur‑is
convictur‑is
Akk. Pl.
convictur‑os
convictur‑as
convictur‑a
Abl. Pl.
convictur‑is
convictur‑is
convictur‑is

Gerundium

Gen.
convive‑ndi
Dat.
convive‑ndo
Akk.
convive‑ndum
Abl.
convive‑ndo