Konjugation zu «assentīre, assentiō, assēnsī, assēnsum»

Konjugation zu «assentīre, assentiō, assēnsī, assēnsum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
assenti‑o
assenti‑a‑m
assenti‑eba‑m
assenti‑re‑m
assenti‑a‑m
2. Pers. Sg.
assenti‑s
assenti‑a‑s
assenti‑eba‑s
assenti‑re‑s
assenti‑e‑s
3. Pers. Sg.
assenti‑t
assenti‑a‑t
assenti‑eba‑t
assenti‑re‑t
assenti‑e‑t
1. Pers. Pl.
assenti‑mus
assenti‑a‑mus
assenti‑eba‑mus
assenti‑re‑mus
assenti‑e‑mus
2. Pers. Pl.
assenti‑tis
assenti‑a‑tis
assenti‑eba‑tis
assenti‑re‑tis
assenti‑e‑tis
3. Pers. Pl.
assenti‑u‑nt
assenti‑a‑nt
assenti‑eba‑nt
assenti‑re‑nt
assenti‑e‑nt

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
assens‑i
assens‑eri‑m
assens‑era‑m
assens‑isse‑m
assens‑ero
2. Pers. Sg.
assens‑isti
assens‑eri‑s
assens‑era‑s
assens‑isse‑s
assens‑eris
3. Pers. Sg.
assens‑it
assens‑eri‑t
assens‑era‑t
assens‑isse‑t
assens‑erit
1. Pers. Pl.
assens‑imus
assens‑eri‑mus
assens‑era‑mus
assens‑isse‑mus
assens‑erimus
2. Pers. Pl.
assens‑istis
assens‑eri‑tis
assens‑era‑tis
assens‑isse‑tis
assens‑eritis
3. Pers. Pl.
assens‑erunt, assens‑ere
assens‑eri‑nt
assens‑era‑nt
assens‑isse‑nt
assens‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.
assens‑um est
assens‑um sit
assens‑um erat
assens‑um esset
assens‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
assentiens assentientis
Part. Fut. Akt.
assensurus a um
Part. Perf. Pass.
assens‑um
Gerundium
assenti‑e‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
assenti‑e‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
assenti
assenti‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
assentire
assenti‑ri, assenti‑rier
Infinitiv Perf.
assens‑isse
assens‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
assensur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
assens‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
assenti‑ens
assenti‑ens
assenti‑ens
Gen. Sg.
assenti‑ent‑is
assenti‑ent‑is
assenti‑ent‑is
Dat. Sg.
assenti‑ent‑i
assenti‑ent‑i
assenti‑ent‑i
Akk. Sg.
assenti‑ent‑em
assenti‑ent‑em
assenti‑ens
Abl. Sg.
assenti‑ent‑e
assenti‑ent‑e
assenti‑ent‑e
Nom. Pl.
assenti‑ent‑es
assenti‑ent‑es
assenti‑ent‑ia
Gen. Pl.
assenti‑ent‑ium
assenti‑ent‑ium
assenti‑ent‑ium
Dat. Pl.
assenti‑ent‑ibus
assenti‑ent‑ibus
assenti‑ent‑ibus
Akk. Pl.
assenti‑ent‑es, assenti‑ent‑is
assenti‑ent‑es, assenti‑ent‑is
assenti‑ent‑ia
Abl. Pl.
assenti‑ent‑ibus
assenti‑ent‑ibus
assenti‑ent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
assens‑us
assens‑a
assens‑um
Gen. Sg.
assens‑i
assens‑ae
assens‑i
Dat. Sg.
assens‑o
assens‑ae
assens‑o
Akk. Sg.
assens‑um
assens‑am
assens‑um
Abl. Sg.
assens‑o
assens‑a
assens‑o
Nom. Pl.
assens‑i
assens‑ae
assens‑a
Gen. Pl.
assens‑orum
assens‑arum
assens‑orum
Dat. Pl.
assens‑is
assens‑is
assens‑is
Akk. Pl.
assens‑os
assens‑as
assens‑a
Abl. Pl.
assens‑is
assens‑is
assens‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
assensur‑us
assensur‑a
assensur‑um
Gen. Sg.
assensur‑i
assensur‑ae
assensur‑i
Dat. Sg.
assensur‑o
assensur‑ae
assensur‑o
Akk. Sg.
assensur‑um
assensur‑am
assensur‑um
Abl. Sg.
assensur‑o
assensur‑a
assensur‑o
Nom. Pl.
assensur‑i
assensur‑ae
assensur‑a
Gen. Pl.
assensur‑orum
assensur‑arum
assensur‑orum
Dat. Pl.
assensur‑is
assensur‑is
assensur‑is
Akk. Pl.
assensur‑os
assensur‑as
assensur‑a
Abl. Pl.
assensur‑is
assensur‑is
assensur‑is

Gerundium

Gen.
assenti‑e‑ndi
Dat.
assenti‑e‑ndo
Akk.
assenti‑e‑ndum
Abl.
assenti‑e‑ndo