Konjugation zu «praemōnstrāre, praemōnstrō, praemōnstrāvī, praemōnstrātum»

Konjugation zu «praemōnstrāre, praemōnstrō, praemōnstrāvī, praemōnstrātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
praemonstr‑o
praemonstr‑e‑m
praemonstra‑ba‑m
praemonstra‑re‑m
praemonstra‑b‑o
2. Pers. Sg.
praemonstra‑s
praemonstr‑e‑s
praemonstra‑ba‑s
praemonstra‑re‑s
praemonstra‑bi‑s
3. Pers. Sg.
praemonstra‑t
praemonstr‑e‑t
praemonstra‑ba‑t
praemonstra‑re‑t
praemonstra‑bi‑t
1. Pers. Pl.
praemonstra‑mus
praemonstr‑e‑mus
praemonstra‑ba‑mus
praemonstra‑re‑mus
praemonstra‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
praemonstra‑tis
praemonstr‑e‑tis
praemonstra‑ba‑tis
praemonstra‑re‑tis
praemonstra‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
praemonstra‑nt
praemonstr‑e‑nt
praemonstra‑ba‑nt
praemonstra‑re‑nt
praemonstra‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
praemonstr‑or
praemonstr‑e‑r
praemonstra‑ba‑r
praemonstra‑re‑r
praemonstra‑b‑or
2. Pers. Sg.
praemonstra‑ris
praemonstr‑e‑ris, praemonstr‑e‑re
praemonstra‑ba‑ris, praemonstra‑ba‑re
praemonstra‑re‑ris, praemonstra‑re‑re
praemonstra‑be‑ris, praemonstra‑be‑re
3. Pers. Sg.
praemonstra‑tur
praemonstr‑e‑tur
praemonstra‑ba‑tur
praemonstra‑re‑tur
praemonstra‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
praemonstra‑mur
praemonstr‑e‑mur
praemonstra‑ba‑mur
praemonstra‑re‑mur
praemonstra‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
praemonstra‑mini
praemonstr‑e‑mini
praemonstra‑ba‑mini
praemonstra‑re‑mini
praemonstra‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
praemonstra‑ntur
praemonstr‑e‑ntur
praemonstra‑ba‑ntur
praemonstra‑re‑ntur
praemonstra‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
praemonstrav‑i
praemonstrav‑eri‑m
praemonstrav‑era‑m
praemonstrav‑isse‑m
praemonstrav‑ero
2. Pers. Sg.
praemonstrav‑isti
praemonstrav‑eri‑s
praemonstrav‑era‑s
praemonstrav‑isse‑s
praemonstrav‑eris
3. Pers. Sg.
praemonstrav‑it
praemonstrav‑eri‑t
praemonstrav‑era‑t
praemonstrav‑isse‑t
praemonstrav‑erit
1. Pers. Pl.
praemonstrav‑imus
praemonstrav‑eri‑mus
praemonstrav‑era‑mus
praemonstrav‑isse‑mus
praemonstrav‑erimus
2. Pers. Pl.
praemonstrav‑istis
praemonstrav‑eri‑tis
praemonstrav‑era‑tis
praemonstrav‑isse‑tis
praemonstrav‑eritis
3. Pers. Pl.
praemonstrav‑erunt, praemonstrav‑ere
praemonstrav‑eri‑nt
praemonstrav‑era‑nt
praemonstrav‑isse‑nt
praemonstrav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
praemonstrat‑us sum
praemonstrat‑us sim
praemonstrat‑us eram
praemonstrat‑us essem
praemonstrat‑us ero
2. Pers. Sg.
praemonstrat‑us es
praemonstrat‑us sis
praemonstrat‑us eras
praemonstrat‑us esses
praemonstrat‑us eris
3. Pers. Sg.
praemonstrat‑us est
praemonstrat‑us sit
praemonstrat‑us erat
praemonstrat‑us esset
praemonstrat‑us erit
1. Pers. Pl.
praemonstrat‑i sumus
praemonstrat‑i simus
praemonstrat‑i eramus
praemonstrat‑i essemus
praemonstrat‑i erimus
2. Pers. Pl.
praemonstrat‑i estis
praemonstrat‑i sitis
praemonstrat‑i eratis
praemonstrat‑i essetis
praemonstrat‑i eritis
3. Pers. Pl.
praemonstrat‑i sunt
praemonstrat‑i sint
praemonstrat‑i erant
praemonstrat‑i essent
praemonstrat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
praemonstrans praemonstrantis
Part. Fut. Akt.
praemonstraturus a um
Part. Perf. Pass.
praemonstratus a um
Gerundium
praemonstra‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
praemonstrandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
praemonstra
praemonstra‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
praemonstrare
praemonstra‑ri, praemonstra‑rier
Infinitiv Perf.
praemonstrav‑isse
praemonstrat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
praemonstratur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
praemonstrat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemonstrans
praemonstrans
praemonstrans
Gen. Sg.
praemonstrant‑is
praemonstrant‑is
praemonstrant‑is
Dat. Sg.
praemonstrant‑i
praemonstrant‑i
praemonstrant‑i
Akk. Sg.
praemonstrant‑em
praemonstrant‑em
praemonstrans
Abl. Sg.
praemonstrant‑e
praemonstrant‑e
praemonstrant‑e
Nom. Pl.
praemonstrant‑es
praemonstrant‑es
praemonstrant‑ia
Gen. Pl.
praemonstrant‑ium
praemonstrant‑ium
praemonstrant‑ium
Dat. Pl.
praemonstrant‑ibus
praemonstrant‑ibus
praemonstrant‑ibus
Akk. Pl.
praemonstrant‑es, praemonstrant‑is
praemonstrant‑es, praemonstrant‑is
praemonstrant‑ia
Abl. Pl.
praemonstrant‑ibus
praemonstrant‑ibus
praemonstrant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemonstrat‑us
praemonstrat‑a
praemonstrat‑um
Gen. Sg.
praemonstrat‑i
praemonstrat‑ae
praemonstrat‑i
Dat. Sg.
praemonstrat‑o
praemonstrat‑ae
praemonstrat‑o
Akk. Sg.
praemonstrat‑um
praemonstrat‑am
praemonstrat‑um
Abl. Sg.
praemonstrat‑o
praemonstrat‑a
praemonstrat‑o
Nom. Pl.
praemonstrat‑i
praemonstrat‑ae
praemonstrat‑a
Gen. Pl.
praemonstrat‑orum
praemonstrat‑arum
praemonstrat‑orum
Dat. Pl.
praemonstrat‑is
praemonstrat‑is
praemonstrat‑is
Akk. Pl.
praemonstrat‑os
praemonstrat‑as
praemonstrat‑a
Abl. Pl.
praemonstrat‑is
praemonstrat‑is
praemonstrat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemonstratur‑us
praemonstratur‑a
praemonstratur‑um
Gen. Sg.
praemonstratur‑i
praemonstratur‑ae
praemonstratur‑i
Dat. Sg.
praemonstratur‑o
praemonstratur‑ae
praemonstratur‑o
Akk. Sg.
praemonstratur‑um
praemonstratur‑am
praemonstratur‑um
Abl. Sg.
praemonstratur‑o
praemonstratur‑a
praemonstratur‑o
Nom. Pl.
praemonstratur‑i
praemonstratur‑ae
praemonstratur‑a
Gen. Pl.
praemonstratur‑orum
praemonstratur‑arum
praemonstratur‑orum
Dat. Pl.
praemonstratur‑is
praemonstratur‑is
praemonstratur‑is
Akk. Pl.
praemonstratur‑os
praemonstratur‑as
praemonstratur‑a
Abl. Pl.
praemonstratur‑is
praemonstratur‑is
praemonstratur‑is

Gerundium

Gen.
praemonstra‑ndi
Dat.
praemonstra‑ndo
Akk.
praemonstra‑ndum
Abl.
praemonstra‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemonstrand‑us
praemonstrand‑a
praemonstrand‑um
Gen. Sg.
praemonstrand‑i
praemonstrand‑ae
praemonstrand‑i
Dat. Sg.
praemonstrand‑o
praemonstrand‑ae
praemonstrand‑o
Akk. Sg.
praemonstrand‑um
praemonstrand‑am
praemonstrand‑um
Abl. Sg.
praemonstrand‑o
praemonstrand‑a
praemonstrand‑o
Nom. Pl.
praemonstrand‑i
praemonstrand‑ae
praemonstrand‑a
Gen. Pl.
praemonstrand‑orum
praemonstrand‑arum
praemonstrand‑orum
Dat. Pl.
praemonstrand‑is
praemonstrand‑is
praemonstrand‑is
Akk. Pl.
praemonstrand‑os
praemonstrand‑as
praemonstrand‑a
Abl. Pl.
praemonstrand‑is
praemonstrand‑is
praemonstrand‑is