Deklination zu «incorruptus a um»

Deklination zu «incorruptus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
incorrupte
Adverb Komparativ
incorruptius
Adverb Superlativ
incorrupt‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
incorrupt‑us
incorrupt‑a
incorrupt‑um
Gen. Sg.
incorrupt‑i
incorrupt‑ae
incorrupt‑i
Dat. Sg.
incorrupt‑o
incorrupt‑ae
incorrupt‑o
Akk. Sg.
incorrupt‑um
incorrupt‑am
incorrupt‑um
Abl. Sg.
incorrupt‑o
incorrupt‑a
incorrupt‑o
Nom. Pl.
incorrupt‑i
incorrupt‑ae
incorrupt‑a
Gen. Pl.
incorrupt‑orum
incorrupt‑arum
incorrupt‑orum
Dat. Pl.
incorrupt‑is
incorrupt‑is
incorrupt‑is
Akk. Pl.
incorrupt‑os
incorrupt‑as
incorrupt‑a
Abl. Pl.
incorrupt‑is
incorrupt‑is
incorrupt‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
incorrupt‑ior
incorrupt‑ior
incorrupt‑ius
Gen. Sg.
incorrupt‑ior‑is
incorrupt‑ior‑is
incorrupt‑ior‑is
Dat. Sg.
incorrupt‑ior‑i
incorrupt‑ior‑i
incorrupt‑ior‑i
Akk. Sg.
incorrupt‑ior‑em
incorrupt‑ior‑em
incorrupt‑ius
Abl. Sg.
incorrupt‑ior‑e
incorrupt‑ior‑e
incorrupt‑ior‑e
Nom. Pl.
incorrupt‑ior‑es
incorrupt‑ior‑es
incorrupt‑ior‑a
Gen. Pl.
incorrupt‑ior‑um
incorrupt‑ior‑um
incorrupt‑ior‑um
Dat. Pl.
incorrupt‑ior‑ibus
incorrupt‑ior‑ibus
incorrupt‑ior‑ibus
Akk. Pl.
incorrupt‑ior‑es
incorrupt‑ior‑es
incorrupt‑ior‑a
Abl. Pl.
incorrupt‑ior‑ibus
incorrupt‑ior‑ibus
incorrupt‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
incorrupt‑issim‑us
incorrupt‑issim‑a
incorrupt‑issim‑um
Gen. Sg.
incorrupt‑issim‑i
incorrupt‑issim‑ae
incorrupt‑issim‑i
Dat. Sg.
incorrupt‑issim‑o
incorrupt‑issim‑ae
incorrupt‑issim‑o
Akk. Sg.
incorrupt‑issim‑um
incorrupt‑issim‑am
incorrupt‑issim‑um
Abl. Sg.
incorrupt‑issim‑o
incorrupt‑issim‑a
incorrupt‑issim‑o
Nom. Pl.
incorrupt‑issim‑i
incorrupt‑issim‑ae
incorrupt‑issim‑a
Gen. Pl.
incorrupt‑issim‑orum
incorrupt‑issim‑arum
incorrupt‑issim‑orum
Dat. Pl.
incorrupt‑issim‑is
incorrupt‑issim‑is
incorrupt‑issim‑is
Akk. Pl.
incorrupt‑issim‑os
incorrupt‑issim‑as
incorrupt‑issim‑a
Abl. Pl.
incorrupt‑issim‑is
incorrupt‑issim‑is
incorrupt‑issim‑is