Deklination zu «inhonōrātus a um»

Deklination zu «inhonōrātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
inhonorat‑e
Adverb Komparativ
inhonorat‑ius
Adverb Superlativ
inhonorat‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
inhonorat‑us
inhonorat‑a
inhonorat‑um
Gen. Sg.
inhonorat‑i
inhonorat‑ae
inhonorat‑i
Dat. Sg.
inhonorat‑o
inhonorat‑ae
inhonorat‑o
Akk. Sg.
inhonorat‑um
inhonorat‑am
inhonorat‑um
Abl. Sg.
inhonorat‑o
inhonorat‑a
inhonorat‑o
Nom. Pl.
inhonorat‑i
inhonorat‑ae
inhonorat‑a
Gen. Pl.
inhonorat‑orum
inhonorat‑arum
inhonorat‑orum
Dat. Pl.
inhonorat‑is
inhonorat‑is
inhonorat‑is
Akk. Pl.
inhonorat‑os
inhonorat‑as
inhonorat‑a
Abl. Pl.
inhonorat‑is
inhonorat‑is
inhonorat‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
inhonorat‑ior
inhonorat‑ior
inhonorat‑ius
Gen. Sg.
inhonorat‑ior‑is
inhonorat‑ior‑is
inhonorat‑ior‑is
Dat. Sg.
inhonorat‑ior‑i
inhonorat‑ior‑i
inhonorat‑ior‑i
Akk. Sg.
inhonorat‑ior‑em
inhonorat‑ior‑em
inhonorat‑ius
Abl. Sg.
inhonorat‑ior‑e
inhonorat‑ior‑e
inhonorat‑ior‑e
Nom. Pl.
inhonorat‑ior‑es
inhonorat‑ior‑es
inhonorat‑ior‑a
Gen. Pl.
inhonorat‑ior‑um
inhonorat‑ior‑um
inhonorat‑ior‑um
Dat. Pl.
inhonorat‑ior‑ibus
inhonorat‑ior‑ibus
inhonorat‑ior‑ibus
Akk. Pl.
inhonorat‑ior‑es
inhonorat‑ior‑es
inhonorat‑ior‑a
Abl. Pl.
inhonorat‑ior‑ibus
inhonorat‑ior‑ibus
inhonorat‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
inhonorat‑issim‑us
inhonorat‑issim‑a
inhonorat‑issim‑um
Gen. Sg.
inhonorat‑issim‑i
inhonorat‑issim‑ae
inhonorat‑issim‑i
Dat. Sg.
inhonorat‑issim‑o
inhonorat‑issim‑ae
inhonorat‑issim‑o
Akk. Sg.
inhonorat‑issim‑um
inhonorat‑issim‑am
inhonorat‑issim‑um
Abl. Sg.
inhonorat‑issim‑o
inhonorat‑issim‑a
inhonorat‑issim‑o
Nom. Pl.
inhonorat‑issim‑i
inhonorat‑issim‑ae
inhonorat‑issim‑a
Gen. Pl.
inhonorat‑issim‑orum
inhonorat‑issim‑arum
inhonorat‑issim‑orum
Dat. Pl.
inhonorat‑issim‑is
inhonorat‑issim‑is
inhonorat‑issim‑is
Akk. Pl.
inhonorat‑issim‑os
inhonorat‑issim‑as
inhonorat‑issim‑a
Abl. Pl.
inhonorat‑issim‑is
inhonorat‑issim‑is
inhonorat‑issim‑is