Konjugation zu «mōtitāre, mōtitō,-,-»

Konjugation zu «mōtitāre, mōtitō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
motit‑o
motit‑e‑m
motita‑ba‑m
motita‑re‑m
motita‑b‑o
2. Pers. Sg.
motita‑s
motit‑e‑s
motita‑ba‑s
motita‑re‑s
motita‑bi‑s
3. Pers. Sg.
motita‑t
motit‑e‑t
motita‑ba‑t
motita‑re‑t
motita‑bi‑t
1. Pers. Pl.
motita‑mus
motit‑e‑mus
motita‑ba‑mus
motita‑re‑mus
motita‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
motita‑tis
motit‑e‑tis
motita‑ba‑tis
motita‑re‑tis
motita‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
motita‑nt
motit‑e‑nt
motita‑ba‑nt
motita‑re‑nt
motita‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
motitans motitantis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
motita‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
motitandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
motita
motita‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
motitare
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
motitans
motitans
motitans
Gen. Sg.
motitant‑is
motitant‑is
motitant‑is
Dat. Sg.
motitant‑i
motitant‑i
motitant‑i
Akk. Sg.
motitant‑em
motitant‑em
motitans
Abl. Sg.
motitant‑e
motitant‑e
motitant‑e
Nom. Pl.
motitant‑es
motitant‑es
motitant‑ia
Gen. Pl.
motitant‑ium
motitant‑ium
motitant‑ium
Dat. Pl.
motitant‑ibus
motitant‑ibus
motitant‑ibus
Akk. Pl.
motitant‑es, motitant‑is
motitant‑es, motitant‑is
motitant‑ia
Abl. Pl.
motitant‑ibus
motitant‑ibus
motitant‑ibus

Gerundium

Gen.
motita‑ndi
Dat.
motita‑ndo
Akk.
motita‑ndum
Abl.
motita‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
motitand‑us
motitand‑a
motitand‑um
Gen. Sg.
motitand‑i
motitand‑ae
motitand‑i
Dat. Sg.
motitand‑o
motitand‑ae
motitand‑o
Akk. Sg.
motitand‑um
motitand‑am
motitand‑um
Abl. Sg.
motitand‑o
motitand‑a
motitand‑o
Nom. Pl.
motitand‑i
motitand‑ae
motitand‑a
Gen. Pl.
motitand‑orum
motitand‑arum
motitand‑orum
Dat. Pl.
motitand‑is
motitand‑is
motitand‑is
Akk. Pl.
motitand‑os
motitand‑as
motitand‑a
Abl. Pl.
motitand‑is
motitand‑is
motitand‑is