Konjugation zu «cōgnōmināre, cōgnōminō, cōgnōmināvī, cōgnōminātum»

Konjugation zu «cōgnōmināre, cōgnōminō, cōgnōmināvī, cōgnōminātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
cognomin‑o
cognomin‑e‑m
cognomina‑ba‑m
cognomina‑re‑m
cognomina‑b‑o
2. Pers. Sg.
cognomina‑s
cognomin‑e‑s
cognomina‑ba‑s
cognomina‑re‑s
cognomina‑bi‑s
3. Pers. Sg.
cognomina‑t
cognomin‑e‑t
cognomina‑ba‑t
cognomina‑re‑t
cognomina‑bi‑t
1. Pers. Pl.
cognomina‑mus
cognomin‑e‑mus
cognomina‑ba‑mus
cognomina‑re‑mus
cognomina‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
cognomina‑tis
cognomin‑e‑tis
cognomina‑ba‑tis
cognomina‑re‑tis
cognomina‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
cognomina‑nt
cognomin‑e‑nt
cognomina‑ba‑nt
cognomina‑re‑nt
cognomina‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
cognomin‑or
cognomin‑e‑r
cognomina‑ba‑r
cognomina‑re‑r
cognomina‑b‑or
2. Pers. Sg.
cognomina‑ris
cognomin‑e‑ris, cognomin‑e‑re
cognomina‑ba‑ris, cognomina‑ba‑re
cognomina‑re‑ris, cognomina‑re‑re
cognomina‑be‑ris, cognomina‑be‑re
3. Pers. Sg.
cognomina‑tur
cognomin‑e‑tur
cognomina‑ba‑tur
cognomina‑re‑tur
cognomina‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
cognomina‑mur
cognomin‑e‑mur
cognomina‑ba‑mur
cognomina‑re‑mur
cognomina‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
cognomina‑mini
cognomin‑e‑mini
cognomina‑ba‑mini
cognomina‑re‑mini
cognomina‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
cognomina‑ntur
cognomin‑e‑ntur
cognomina‑ba‑ntur
cognomina‑re‑ntur
cognomina‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
cognominav‑i
cognominav‑eri‑m
cognominav‑era‑m
cognominav‑isse‑m
cognominav‑ero
2. Pers. Sg.
cognominav‑isti
cognominav‑eri‑s
cognominav‑era‑s
cognominav‑isse‑s
cognominav‑eris
3. Pers. Sg.
cognominav‑it
cognominav‑eri‑t
cognominav‑era‑t
cognominav‑isse‑t
cognominav‑erit
1. Pers. Pl.
cognominav‑imus
cognominav‑eri‑mus
cognominav‑era‑mus
cognominav‑isse‑mus
cognominav‑erimus
2. Pers. Pl.
cognominav‑istis
cognominav‑eri‑tis
cognominav‑era‑tis
cognominav‑isse‑tis
cognominav‑eritis
3. Pers. Pl.
cognominav‑erunt, cognominav‑ere
cognominav‑eri‑nt
cognominav‑era‑nt
cognominav‑isse‑nt
cognominav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
cognominat‑us sum
cognominat‑us sim
cognominat‑us eram
cognominat‑us essem
cognominat‑us ero
2. Pers. Sg.
cognominat‑us es
cognominat‑us sis
cognominat‑us eras
cognominat‑us esses
cognominat‑us eris
3. Pers. Sg.
cognominat‑us est
cognominat‑us sit
cognominat‑us erat
cognominat‑us esset
cognominat‑us erit
1. Pers. Pl.
cognominat‑i sumus
cognominat‑i simus
cognominat‑i eramus
cognominat‑i essemus
cognominat‑i erimus
2. Pers. Pl.
cognominat‑i estis
cognominat‑i sitis
cognominat‑i eratis
cognominat‑i essetis
cognominat‑i eritis
3. Pers. Pl.
cognominat‑i sunt
cognominat‑i sint
cognominat‑i erant
cognominat‑i essent
cognominat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
cognominans cognominantis
Part. Fut. Akt.
cognominaturus a um
Part. Perf. Pass.
cognominatus a um
Gerundium
cognomina‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
cognominandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
cognomina
cognomina‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
cognominare
cognomina‑ri, cognomina‑rier
Infinitiv Perf.
cognominav‑isse
cognominat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
cognominatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
cognominat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
cognominans
cognominans
cognominans
Gen. Sg.
cognominant‑is
cognominant‑is
cognominant‑is
Dat. Sg.
cognominant‑i
cognominant‑i
cognominant‑i
Akk. Sg.
cognominant‑em
cognominant‑em
cognominans
Abl. Sg.
cognominant‑e
cognominant‑e
cognominant‑e
Nom. Pl.
cognominant‑es
cognominant‑es
cognominant‑ia
Gen. Pl.
cognominant‑ium
cognominant‑ium
cognominant‑ium
Dat. Pl.
cognominant‑ibus
cognominant‑ibus
cognominant‑ibus
Akk. Pl.
cognominant‑es, cognominant‑is
cognominant‑es, cognominant‑is
cognominant‑ia
Abl. Pl.
cognominant‑ibus
cognominant‑ibus
cognominant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
cognominat‑us
cognominat‑a
cognominat‑um
Gen. Sg.
cognominat‑i
cognominat‑ae
cognominat‑i
Dat. Sg.
cognominat‑o
cognominat‑ae
cognominat‑o
Akk. Sg.
cognominat‑um
cognominat‑am
cognominat‑um
Abl. Sg.
cognominat‑o
cognominat‑a
cognominat‑o
Nom. Pl.
cognominat‑i
cognominat‑ae
cognominat‑a
Gen. Pl.
cognominat‑orum
cognominat‑arum
cognominat‑orum
Dat. Pl.
cognominat‑is
cognominat‑is
cognominat‑is
Akk. Pl.
cognominat‑os
cognominat‑as
cognominat‑a
Abl. Pl.
cognominat‑is
cognominat‑is
cognominat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
cognominatur‑us
cognominatur‑a
cognominatur‑um
Gen. Sg.
cognominatur‑i
cognominatur‑ae
cognominatur‑i
Dat. Sg.
cognominatur‑o
cognominatur‑ae
cognominatur‑o
Akk. Sg.
cognominatur‑um
cognominatur‑am
cognominatur‑um
Abl. Sg.
cognominatur‑o
cognominatur‑a
cognominatur‑o
Nom. Pl.
cognominatur‑i
cognominatur‑ae
cognominatur‑a
Gen. Pl.
cognominatur‑orum
cognominatur‑arum
cognominatur‑orum
Dat. Pl.
cognominatur‑is
cognominatur‑is
cognominatur‑is
Akk. Pl.
cognominatur‑os
cognominatur‑as
cognominatur‑a
Abl. Pl.
cognominatur‑is
cognominatur‑is
cognominatur‑is

Gerundium

Gen.
cognomina‑ndi
Dat.
cognomina‑ndo
Akk.
cognomina‑ndum
Abl.
cognomina‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
cognominand‑us
cognominand‑a
cognominand‑um
Gen. Sg.
cognominand‑i
cognominand‑ae
cognominand‑i
Dat. Sg.
cognominand‑o
cognominand‑ae
cognominand‑o
Akk. Sg.
cognominand‑um
cognominand‑am
cognominand‑um
Abl. Sg.
cognominand‑o
cognominand‑a
cognominand‑o
Nom. Pl.
cognominand‑i
cognominand‑ae
cognominand‑a
Gen. Pl.
cognominand‑orum
cognominand‑arum
cognominand‑orum
Dat. Pl.
cognominand‑is
cognominand‑is
cognominand‑is
Akk. Pl.
cognominand‑os
cognominand‑as
cognominand‑a
Abl. Pl.
cognominand‑is
cognominand‑is
cognominand‑is