Konjugation zu «dīiūdicāre, dīiūdicō, dīiūdicāvī, dīiūdicātum»

Konjugation zu «dīiūdicāre, dīiūdicō, dīiūdicāvī, dīiūdicātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
diiudic‑o
diiudic‑e‑m
diiudica‑ba‑m
diiudica‑re‑m
diiudica‑b‑o
2. Pers. Sg.
diiudica‑s
diiudic‑e‑s
diiudica‑ba‑s
diiudica‑re‑s
diiudica‑bi‑s
3. Pers. Sg.
diiudica‑t
diiudic‑e‑t
diiudica‑ba‑t
diiudica‑re‑t
diiudica‑bi‑t
1. Pers. Pl.
diiudica‑mus
diiudic‑e‑mus
diiudica‑ba‑mus
diiudica‑re‑mus
diiudica‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
diiudica‑tis
diiudic‑e‑tis
diiudica‑ba‑tis
diiudica‑re‑tis
diiudica‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
diiudica‑nt
diiudic‑e‑nt
diiudica‑ba‑nt
diiudica‑re‑nt
diiudica‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
diiudic‑or
diiudic‑e‑r
diiudica‑ba‑r
diiudica‑re‑r
diiudica‑b‑or
2. Pers. Sg.
diiudica‑ris
diiudic‑e‑ris, diiudic‑e‑re
diiudica‑ba‑ris, diiudica‑ba‑re
diiudica‑re‑ris, diiudica‑re‑re
diiudica‑be‑ris, diiudica‑be‑re
3. Pers. Sg.
diiudica‑tur
diiudic‑e‑tur
diiudica‑ba‑tur
diiudica‑re‑tur
diiudica‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
diiudica‑mur
diiudic‑e‑mur
diiudica‑ba‑mur
diiudica‑re‑mur
diiudica‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
diiudica‑mini
diiudic‑e‑mini
diiudica‑ba‑mini
diiudica‑re‑mini
diiudica‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
diiudica‑ntur
diiudic‑e‑ntur
diiudica‑ba‑ntur
diiudica‑re‑ntur
diiudica‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
diiudicav‑i
diiudicav‑eri‑m
diiudicav‑era‑m
diiudicav‑isse‑m
diiudicav‑ero
2. Pers. Sg.
diiudicav‑isti
diiudicav‑eri‑s
diiudicav‑era‑s
diiudicav‑isse‑s
diiudicav‑eris
3. Pers. Sg.
diiudicav‑it
diiudicav‑eri‑t
diiudicav‑era‑t
diiudicav‑isse‑t
diiudicav‑erit
1. Pers. Pl.
diiudicav‑imus
diiudicav‑eri‑mus
diiudicav‑era‑mus
diiudicav‑isse‑mus
diiudicav‑erimus
2. Pers. Pl.
diiudicav‑istis
diiudicav‑eri‑tis
diiudicav‑era‑tis
diiudicav‑isse‑tis
diiudicav‑eritis
3. Pers. Pl.
diiudicav‑erunt, diiudicav‑ere
diiudicav‑eri‑nt
diiudicav‑era‑nt
diiudicav‑isse‑nt
diiudicav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
diiudicat‑us sum
diiudicat‑us sim
diiudicat‑us eram
diiudicat‑us essem
diiudicat‑us ero
2. Pers. Sg.
diiudicat‑us es
diiudicat‑us sis
diiudicat‑us eras
diiudicat‑us esses
diiudicat‑us eris
3. Pers. Sg.
diiudicat‑us est
diiudicat‑us sit
diiudicat‑us erat
diiudicat‑us esset
diiudicat‑us erit
1. Pers. Pl.
diiudicat‑i sumus
diiudicat‑i simus
diiudicat‑i eramus
diiudicat‑i essemus
diiudicat‑i erimus
2. Pers. Pl.
diiudicat‑i estis
diiudicat‑i sitis
diiudicat‑i eratis
diiudicat‑i essetis
diiudicat‑i eritis
3. Pers. Pl.
diiudicat‑i sunt
diiudicat‑i sint
diiudicat‑i erant
diiudicat‑i essent
diiudicat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
diiudicans diiudicantis
Part. Fut. Akt.
diiudicaturus a um
Part. Perf. Pass.
diiudicatus a um
Gerundium
diiudica‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
diiudicandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
diiudica
diiudica‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
diiudicare
diiudica‑ri, diiudica‑rier
Infinitiv Perf.
diiudicav‑isse
diiudicat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
diiudicatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
diiudicat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
diiudicans
diiudicans
diiudicans
Gen. Sg.
diiudicant‑is
diiudicant‑is
diiudicant‑is
Dat. Sg.
diiudicant‑i
diiudicant‑i
diiudicant‑i
Akk. Sg.
diiudicant‑em
diiudicant‑em
diiudicans
Abl. Sg.
diiudicant‑e
diiudicant‑e
diiudicant‑e
Nom. Pl.
diiudicant‑es
diiudicant‑es
diiudicant‑ia
Gen. Pl.
diiudicant‑ium
diiudicant‑ium
diiudicant‑ium
Dat. Pl.
diiudicant‑ibus
diiudicant‑ibus
diiudicant‑ibus
Akk. Pl.
diiudicant‑es, diiudicant‑is
diiudicant‑es, diiudicant‑is
diiudicant‑ia
Abl. Pl.
diiudicant‑ibus
diiudicant‑ibus
diiudicant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
diiudicat‑us
diiudicat‑a
diiudicat‑um
Gen. Sg.
diiudicat‑i
diiudicat‑ae
diiudicat‑i
Dat. Sg.
diiudicat‑o
diiudicat‑ae
diiudicat‑o
Akk. Sg.
diiudicat‑um
diiudicat‑am
diiudicat‑um
Abl. Sg.
diiudicat‑o
diiudicat‑a
diiudicat‑o
Nom. Pl.
diiudicat‑i
diiudicat‑ae
diiudicat‑a
Gen. Pl.
diiudicat‑orum
diiudicat‑arum
diiudicat‑orum
Dat. Pl.
diiudicat‑is
diiudicat‑is
diiudicat‑is
Akk. Pl.
diiudicat‑os
diiudicat‑as
diiudicat‑a
Abl. Pl.
diiudicat‑is
diiudicat‑is
diiudicat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
diiudicatur‑us
diiudicatur‑a
diiudicatur‑um
Gen. Sg.
diiudicatur‑i
diiudicatur‑ae
diiudicatur‑i
Dat. Sg.
diiudicatur‑o
diiudicatur‑ae
diiudicatur‑o
Akk. Sg.
diiudicatur‑um
diiudicatur‑am
diiudicatur‑um
Abl. Sg.
diiudicatur‑o
diiudicatur‑a
diiudicatur‑o
Nom. Pl.
diiudicatur‑i
diiudicatur‑ae
diiudicatur‑a
Gen. Pl.
diiudicatur‑orum
diiudicatur‑arum
diiudicatur‑orum
Dat. Pl.
diiudicatur‑is
diiudicatur‑is
diiudicatur‑is
Akk. Pl.
diiudicatur‑os
diiudicatur‑as
diiudicatur‑a
Abl. Pl.
diiudicatur‑is
diiudicatur‑is
diiudicatur‑is

Gerundium

Gen.
diiudica‑ndi
Dat.
diiudica‑ndo
Akk.
diiudica‑ndum
Abl.
diiudica‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
diiudicand‑us
diiudicand‑a
diiudicand‑um
Gen. Sg.
diiudicand‑i
diiudicand‑ae
diiudicand‑i
Dat. Sg.
diiudicand‑o
diiudicand‑ae
diiudicand‑o
Akk. Sg.
diiudicand‑um
diiudicand‑am
diiudicand‑um
Abl. Sg.
diiudicand‑o
diiudicand‑a
diiudicand‑o
Nom. Pl.
diiudicand‑i
diiudicand‑ae
diiudicand‑a
Gen. Pl.
diiudicand‑orum
diiudicand‑arum
diiudicand‑orum
Dat. Pl.
diiudicand‑is
diiudicand‑is
diiudicand‑is
Akk. Pl.
diiudicand‑os
diiudicand‑as
diiudicand‑a
Abl. Pl.
diiudicand‑is
diiudicand‑is
diiudicand‑is