Deklination zu «stabilis stabile»

Deklination zu «stabilis stabile»

Adverbien

Adverb Positiv
stabil‑iter
Adverb Komparativ
stabil‑ius
Adverb Superlativ
stabil‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
stabil‑is
stabil‑is
stabil‑e
Gen. Sg.
stabil‑is
stabil‑is
stabil‑is
Dat. Sg.
stabil‑i
stabil‑i
stabil‑i
Akk. Sg.
stabil‑em
stabil‑em
stabil‑e
Abl. Sg.
stabil‑i
stabil‑i
stabil‑i
Nom. Pl.
stabil‑es
stabil‑es
stabil‑ia
Gen. Pl.
stabil‑ium
stabil‑ium
stabil‑ium
Dat. Pl.
stabil‑ibus
stabil‑ibus
stabil‑ibus
Akk. Pl.
stabil‑es
stabil‑es
stabil‑ia
Abl. Pl.
stabil‑ibus
stabil‑ibus
stabil‑ibus

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
stabil‑ior
stabil‑ior
stabil‑ius
Gen. Sg.
stabil‑ior‑is
stabil‑ior‑is
stabil‑ior‑is
Dat. Sg.
stabil‑ior‑i
stabil‑ior‑i
stabil‑ior‑i
Akk. Sg.
stabil‑ior‑em
stabil‑ior‑em
stabil‑ius
Abl. Sg.
stabil‑ior‑e
stabil‑ior‑e
stabil‑ior‑e
Nom. Pl.
stabil‑ior‑es
stabil‑ior‑es
stabil‑ior‑a
Gen. Pl.
stabil‑ior‑um
stabil‑ior‑um
stabil‑ior‑um
Dat. Pl.
stabil‑ior‑ibus
stabil‑ior‑ibus
stabil‑ior‑ibus
Akk. Pl.
stabil‑ior‑es
stabil‑ior‑es
stabil‑ior‑a
Abl. Pl.
stabil‑ior‑ibus
stabil‑ior‑ibus
stabil‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
stabil‑issim‑us
stabil‑issim‑a
stabil‑issim‑um
Gen. Sg.
stabil‑issim‑i
stabil‑issim‑ae
stabil‑issim‑i
Dat. Sg.
stabil‑issim‑o
stabil‑issim‑ae
stabil‑issim‑o
Akk. Sg.
stabil‑issim‑um
stabil‑issim‑am
stabil‑issim‑um
Abl. Sg.
stabil‑issim‑o
stabil‑issim‑a
stabil‑issim‑o
Nom. Pl.
stabil‑issim‑i
stabil‑issim‑ae
stabil‑issim‑a
Gen. Pl.
stabil‑issim‑orum
stabil‑issim‑arum
stabil‑issim‑orum
Dat. Pl.
stabil‑issim‑is
stabil‑issim‑is
stabil‑issim‑is
Akk. Pl.
stabil‑issim‑os
stabil‑issim‑as
stabil‑issim‑a
Abl. Pl.
stabil‑issim‑is
stabil‑issim‑is
stabil‑issim‑is