Deklination zu «omnis omne»

Deklination zu «omnis omne»

Adverbien

Adverb Positiv	ad omnia, omnia
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ

Deklination

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	omn‑is	omn‑is	omn‑e, omneque
Gen. Sg.	omn‑is	omn‑is	omn‑is
Dat. Sg.	omn‑i	omn‑i	omn‑i
Akk. Sg.	omn‑em	omn‑em	omn‑e
Abl. Sg.	omn‑i	omn‑i	omn‑i
Nom. Pl.	omn‑es, omneis	omn‑es	omn‑ia
Gen. Pl.	omn‑ium	omn‑ium	omn‑ium
Dat. Pl.	omn‑ibus	omn‑ibus	omn‑ibus
Akk. Pl.	omn‑es, omn‑is	omn‑es, omn‑is	omn‑ia
Abl. Pl.	omn‑ibus	omn‑ibus	omn‑ibus

Deklination Superlativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	omn‑issim‑us	omn‑issim‑a	omn‑issim‑um
Gen. Sg.	omn‑issim‑i	omn‑issim‑ae	omn‑issim‑i
Dat. Sg.	omn‑issim‑o	omn‑issim‑ae	omn‑issim‑o
Akk. Sg.	omn‑issim‑um	omn‑issim‑am	omn‑issim‑um
Abl. Sg.	omn‑issim‑o	omn‑issim‑a	omn‑issim‑o
Nom. Pl.	omn‑issim‑i	omn‑issim‑ae	omn‑issim‑a
Gen. Pl.	omn‑issim‑orum	omn‑issim‑arum	omn‑issim‑orum
Dat. Pl.	omn‑issim‑is	omn‑issim‑is	omn‑issim‑is
Akk. Pl.	omn‑issim‑os	omn‑issim‑as	omn‑issim‑a
Abl. Pl.	omn‑issim‑is	omn‑issim‑is	omn‑issim‑is