Konjugation zu «praedicāre, praedicō, praedicāvī, praedicātum»

Konjugation zu «praedicāre, praedicō, praedicāvī, praedicātum»

Präsensstamm Aktiv

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	praedic‑o	praedic‑e‑m	praedica‑ba‑m	praedica‑re‑m	praedica‑b‑o
2. Pers. Sg.	praedica‑s	praedic‑e‑s	praedica‑ba‑s	praedica‑re‑s	praedica‑bi‑s
3. Pers. Sg.	praedica‑t	praedic‑e‑t	praedica‑ba‑t	praedica‑re‑t	praedica‑bi‑t
1. Pers. Pl.	praedica‑mus	praedic‑e‑mus	praedica‑ba‑mus	praedica‑re‑mus	praedica‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	praedica‑tis	praedic‑e‑tis	praedica‑ba‑tis	praedica‑re‑tis	praedica‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	praedica‑nt	praedic‑e‑nt	praedica‑ba‑nt	praedica‑re‑nt	praedica‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

	Präs. Ind. Pass.	Präs. Konj. Pass.	Imperf. Ind. Pass.	Imperf. Konj. Pass.	Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.	praedic‑or	praedic‑e‑r	praedica‑ba‑r	praedica‑re‑r	praedica‑b‑or
2. Pers. Sg.	praedica‑ris	praedic‑e‑ris, praedic‑e‑re	praedica‑ba‑ris, praedica‑ba‑re	praedica‑re‑ris, praedica‑re‑re	praedica‑be‑ris, praedica‑be‑re
3. Pers. Sg.	praedica‑tur	praedic‑e‑tur	praedica‑ba‑tur	praedica‑re‑tur	praedica‑bi‑tur
1. Pers. Pl.	praedica‑mur	praedic‑e‑mur	praedica‑ba‑mur	praedica‑re‑mur	praedica‑bi‑mur
2. Pers. Pl.	praedica‑mini	praedic‑e‑mini	praedica‑ba‑mini	praedica‑re‑mini	praedica‑bi‑mini
3. Pers. Pl.	praedica‑ntur	praedic‑e‑ntur	praedica‑ba‑ntur	praedica‑re‑ntur	praedica‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	praedicav‑i	praedicav‑eri‑m	praedicav‑era‑m	praedicav‑isse‑m	praedicav‑ero
2. Pers. Sg.	praedicav‑isti	praedicav‑eri‑s	praedicav‑era‑s	praedicav‑isse‑s	praedicav‑eris
3. Pers. Sg.	praedicav‑it	praedicav‑eri‑t	praedicav‑era‑t	praedicav‑isse‑t	praedicav‑erit
1. Pers. Pl.	praedicav‑imus	praedicav‑eri‑mus	praedicav‑era‑mus	praedicav‑isse‑mus	praedicav‑erimus
2. Pers. Pl.	praedicav‑istis	praedicav‑eri‑tis	praedicav‑era‑tis	praedicav‑isse‑tis	praedicav‑eritis
3. Pers. Pl.	praedicav‑erunt, praedicav‑ere	praedicav‑eri‑nt	praedicav‑era‑nt	praedicav‑isse‑nt	praedicav‑erint

Perfektstamm Passiv

	Perf. Ind. Pass.	Perf. Konj. Pass.	Plusquamperf. Ind. Pass.	Plusquamperf. Konj. Pass.	Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.	praedicat‑us sum	praedicat‑us sim	praedicat‑us eram	praedicat‑us essem	praedicat‑us ero
2. Pers. Sg.	praedicat‑us es	praedicat‑us sis	praedicat‑us eras	praedicat‑us esses	praedicat‑us eris
3. Pers. Sg.	praedicat‑us est	praedicat‑us sit	praedicat‑us erat	praedicat‑us esset	praedicat‑us erit
1. Pers. Pl.	praedicat‑i sumus	praedicat‑i simus	praedicat‑i eramus	praedicat‑i essemus	praedicat‑i erimus
2. Pers. Pl.	praedicat‑i estis	praedicat‑i sitis	praedicat‑i eratis	praedicat‑i essetis	praedicat‑i eritis
3. Pers. Pl.	praedicat‑i sunt	praedicat‑i sint	praedicat‑i erant	praedicat‑i essent	praedicat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.	praedicans praedicantis
Part. Fut. Akt.	praedicaturus a um
Part. Perf. Pass.	praedicatus a um
Gerundium	praedica‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum	praedicandus a um

Imperative

	Sg.	Pl.
Imperativ I	praedica	praedica‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

	Akt.	Pass.
Infinitiv Präs.	praedicare	praedica‑ri, praedica‑rier
Infinitiv Perf.	praedicav‑isse	praedicat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.	praedicatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse	praedicat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	praedicans	praedicans	praedicans
Gen. Sg.	praedicant‑is	praedicant‑is	praedicant‑is
Dat. Sg.	praedicant‑i	praedicant‑i	praedicant‑i
Akk. Sg.	praedicant‑em	praedicant‑em	praedicans
Abl. Sg.	praedicant‑e	praedicant‑e	praedicant‑e
Nom. Pl.	praedicant‑es	praedicant‑es	praedicant‑ia
Gen. Pl.	praedicant‑ium	praedicant‑ium	praedicant‑ium
Dat. Pl.	praedicant‑ibus	praedicant‑ibus	praedicant‑ibus
Akk. Pl.	praedicant‑es, praedicant‑is	praedicant‑es, praedicant‑is	praedicant‑ia
Abl. Pl.	praedicant‑ibus	praedicant‑ibus	praedicant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	praedicat‑us	praedicat‑a	praedicat‑um
Gen. Sg.	praedicat‑i	praedicat‑ae	praedicat‑i
Dat. Sg.	praedicat‑o	praedicat‑ae	praedicat‑o
Akk. Sg.	praedicat‑um	praedicat‑am	praedicat‑um
Abl. Sg.	praedicat‑o	praedicat‑a	praedicat‑o
Nom. Pl.	praedicat‑i	praedicat‑ae	praedicat‑a
Gen. Pl.	praedicat‑orum	praedicat‑arum	praedicat‑orum
Dat. Pl.	praedicat‑is	praedicat‑is	praedicat‑is
Akk. Pl.	praedicat‑os	praedicat‑as	praedicat‑a
Abl. Pl.	praedicat‑is	praedicat‑is	praedicat‑is

Partizip Futur Aktiv

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	praedicatur‑us	praedicatur‑a	praedicatur‑um
Gen. Sg.	praedicatur‑i	praedicatur‑ae	praedicatur‑i
Dat. Sg.	praedicatur‑o	praedicatur‑ae	praedicatur‑o
Akk. Sg.	praedicatur‑um	praedicatur‑am	praedicatur‑um
Abl. Sg.	praedicatur‑o	praedicatur‑a	praedicatur‑o
Nom. Pl.	praedicatur‑i	praedicatur‑ae	praedicatur‑a
Gen. Pl.	praedicatur‑orum	praedicatur‑arum	praedicatur‑orum
Dat. Pl.	praedicatur‑is	praedicatur‑is	praedicatur‑is
Akk. Pl.	praedicatur‑os	praedicatur‑as	praedicatur‑a
Abl. Pl.	praedicatur‑is	praedicatur‑is	praedicatur‑is

Gerundium

Gen.	praedica‑ndi
Dat.	praedica‑ndo
Akk.	praedica‑ndum
Abl.	praedica‑ndo

Gerundivum

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	praedicand‑us	praedicand‑a	praedicand‑um
Gen. Sg.	praedicand‑i	praedicand‑ae	praedicand‑i
Dat. Sg.	praedicand‑o	praedicand‑ae	praedicand‑o
Akk. Sg.	praedicand‑um	praedicand‑am	praedicand‑um
Abl. Sg.	praedicand‑o	praedicand‑a	praedicand‑o
Nom. Pl.	praedicand‑i	praedicand‑ae	praedicand‑a
Gen. Pl.	praedicand‑orum	praedicand‑arum	praedicand‑orum
Dat. Pl.	praedicand‑is	praedicand‑is	praedicand‑is
Akk. Pl.	praedicand‑os	praedicand‑as	praedicand‑a
Abl. Pl.	praedicand‑is	praedicand‑is	praedicand‑is