Konjugation zu «coniūrāre, coniūrō, coniūrāvī, coniūrātum»

Konjugation zu «coniūrāre, coniūrō, coniūrāvī, coniūrātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
coniur‑o
coniur‑e‑m
coniura‑ba‑m
coniura‑re‑m
coniura‑b‑o
2. Pers. Sg.
coniura‑s
coniur‑e‑s
coniura‑ba‑s
coniura‑re‑s
coniura‑bi‑s
3. Pers. Sg.
coniura‑t
coniur‑e‑t
coniura‑ba‑t
coniura‑re‑t
coniura‑bi‑t
1. Pers. Pl.
coniura‑mus
coniur‑e‑mus
coniura‑ba‑mus
coniura‑re‑mus
coniura‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
coniura‑tis
coniur‑e‑tis
coniura‑ba‑tis
coniura‑re‑tis
coniura‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
coniura‑nt
coniur‑e‑nt
coniura‑ba‑nt
coniura‑re‑nt
coniura‑bu‑nt

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
coniurav‑i
coniurav‑eri‑m
coniurav‑era‑m
coniurav‑isse‑m
coniurav‑ero
2. Pers. Sg.
coniurav‑isti
coniurav‑eri‑s
coniurav‑era‑s
coniurav‑isse‑s
coniurav‑eris
3. Pers. Sg.
coniurav‑it
coniurav‑eri‑t
coniurav‑era‑t
coniurav‑isse‑t
coniurav‑erit
1. Pers. Pl.
coniurav‑imus
coniurav‑eri‑mus
coniurav‑era‑mus
coniurav‑isse‑mus
coniurav‑erimus
2. Pers. Pl.
coniurav‑istis
coniurav‑eri‑tis
coniurav‑era‑tis
coniurav‑isse‑tis
coniurav‑eritis
3. Pers. Pl.
coniurav‑erunt, coniurav‑ere
coniurav‑eri‑nt
coniurav‑era‑nt
coniurav‑isse‑nt
coniurav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.
coniurat‑um est
coniurat‑um sit
coniurat‑um erat
coniurat‑um esset
coniurat‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
coniurans coniurantis
Part. Fut. Akt.
coniuraturus a um
Part. Perf. Pass.
coniurat‑um
Gerundium
coniura‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
coniura‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
coniura
coniura‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
coniurare
coniura‑ri, coniura‑rier
Infinitiv Perf.
coniurav‑isse
coniurat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
coniuratur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
coniurat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
coniurans
coniurans
coniurans
Gen. Sg.
coniurant‑is
coniurant‑is
coniurant‑is
Dat. Sg.
coniurant‑i
coniurant‑i
coniurant‑i
Akk. Sg.
coniurant‑em
coniurant‑em
coniurans
Abl. Sg.
coniurant‑e
coniurant‑e
coniurant‑e
Nom. Pl.
coniurant‑es
coniurant‑es
coniurant‑ia
Gen. Pl.
coniurant‑ium
coniurant‑ium
coniurant‑ium
Dat. Pl.
coniurant‑ibus
coniurant‑ibus
coniurant‑ibus
Akk. Pl.
coniurant‑es, coniurant‑is
coniurant‑es, coniurant‑is
coniurant‑ia
Abl. Pl.
coniurant‑ibus
coniurant‑ibus
coniurant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
coniurat‑us
coniurat‑a
coniurat‑um
Gen. Sg.
coniurat‑i
coniurat‑ae
coniurat‑i
Dat. Sg.
coniurat‑o
coniurat‑ae
coniurat‑o
Akk. Sg.
coniurat‑um
coniurat‑am
coniurat‑um
Abl. Sg.
coniurat‑o
coniurat‑a
coniurat‑o
Nom. Pl.
coniurat‑i
coniurat‑ae
coniurat‑a
Gen. Pl.
coniurat‑orum
coniurat‑arum
coniurat‑orum
Dat. Pl.
coniurat‑is
coniurat‑is
coniurat‑is
Akk. Pl.
coniurat‑os
coniurat‑as
coniurat‑a
Abl. Pl.
coniurat‑is
coniurat‑is
coniurat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
coniuratur‑us
coniuratur‑a
coniuratur‑um
Gen. Sg.
coniuratur‑i
coniuratur‑ae
coniuratur‑i
Dat. Sg.
coniuratur‑o
coniuratur‑ae
coniuratur‑o
Akk. Sg.
coniuratur‑um
coniuratur‑am
coniuratur‑um
Abl. Sg.
coniuratur‑o
coniuratur‑a
coniuratur‑o
Nom. Pl.
coniuratur‑i
coniuratur‑ae
coniuratur‑a
Gen. Pl.
coniuratur‑orum
coniuratur‑arum
coniuratur‑orum
Dat. Pl.
coniuratur‑is
coniuratur‑is
coniuratur‑is
Akk. Pl.
coniuratur‑os
coniuratur‑as
coniuratur‑a
Abl. Pl.
coniuratur‑is
coniuratur‑is
coniuratur‑is

Gerundium

Gen.
coniura‑ndi
Dat.
coniura‑ndo
Akk.
coniura‑ndum
Abl.
coniura‑ndo