Deklination zu «īnsignis īnsigne»

Deklination zu «īnsignis īnsigne»

Adverbien

Adverb Positiv
insigniter
Adverb Komparativ
insignius
Adverb Superlativ
insignissime

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
insign‑is
insign‑is
insign‑e
Gen. Sg.
insign‑is
insign‑is
insign‑is
Dat. Sg.
insign‑i
insign‑i
insign‑i
Akk. Sg.
insign‑em
insign‑em
insign‑e
Abl. Sg.
insign‑i
insign‑i
insign‑i
Nom. Pl.
insign‑es
insign‑es
insign‑ia
Gen. Pl.
insign‑ium
insign‑ium
insign‑ium
Dat. Pl.
insign‑ibus
insign‑ibus
insign‑ibus
Akk. Pl.
insign‑es
insign‑es
insign‑ia
Abl. Pl.
insign‑ibus
insign‑ibus
insign‑ibus

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
insign‑ior
insign‑ior
insign‑ius
Gen. Sg.
insign‑ior‑is
insign‑ior‑is
insign‑ior‑is
Dat. Sg.
insign‑ior‑i
insign‑ior‑i
insign‑ior‑i
Akk. Sg.
insign‑ior‑em
insign‑ior‑em
insign‑ius
Abl. Sg.
insign‑ior‑e
insign‑ior‑e
insign‑ior‑e
Nom. Pl.
insign‑ior‑es
insign‑ior‑es
insign‑ior‑a
Gen. Pl.
insign‑ior‑um
insign‑ior‑um
insign‑ior‑um
Dat. Pl.
insign‑ior‑ibus
insign‑ior‑ibus
insign‑ior‑ibus
Akk. Pl.
insign‑ior‑es
insign‑ior‑es
insign‑ior‑a
Abl. Pl.
insign‑ior‑ibus
insign‑ior‑ibus
insign‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
insign‑issim‑us
insign‑issim‑a
insign‑issim‑um
Gen. Sg.
insign‑issim‑i
insign‑issim‑ae
insign‑issim‑i
Dat. Sg.
insign‑issim‑o
insign‑issim‑ae
insign‑issim‑o
Akk. Sg.
insign‑issim‑um
insign‑issim‑am
insign‑issim‑um
Abl. Sg.
insign‑issim‑o
insign‑issim‑a
insign‑issim‑o
Nom. Pl.
insign‑issim‑i
insign‑issim‑ae
insign‑issim‑a
Gen. Pl.
insign‑issim‑orum
insign‑issim‑arum
insign‑issim‑orum
Dat. Pl.
insign‑issim‑is
insign‑issim‑is
insign‑issim‑is
Akk. Pl.
insign‑issim‑os
insign‑issim‑as
insign‑issim‑a
Abl. Pl.
insign‑issim‑is
insign‑issim‑is
insign‑issim‑is