Deklination zu «perdoctus a um»

Deklination zu «perdoctus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
perdocte
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
perdoct‑us
perdoct‑a
perdoct‑um
Gen. Sg.
perdoct‑i
perdoct‑ae
perdoct‑i
Dat. Sg.
perdoct‑o
perdoct‑ae
perdoct‑o
Akk. Sg.
perdoct‑um
perdoct‑am
perdoct‑um
Abl. Sg.
perdoct‑o
perdoct‑a
perdoct‑o
Nom. Pl.
perdoct‑i
perdoct‑ae
perdoct‑a
Gen. Pl.
perdoct‑orum
perdoct‑arum
perdoct‑orum
Dat. Pl.
perdoct‑is
perdoct‑is
perdoct‑is
Akk. Pl.
perdoct‑os
perdoct‑as
perdoct‑a
Abl. Pl.
perdoct‑is
perdoct‑is
perdoct‑is