Deklination zu «audēns audentis»

Deklination zu «audēns audentis»

Adverbien

Adverb Positiv	audenter
Adverb Komparativ	audentius
Adverb Superlativ	audent‑issim‑e

Deklination

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	audens	audens	audens
Gen. Sg.	audent‑is	audent‑is	audent‑is
Dat. Sg.	audent‑i	audent‑i	audent‑i
Akk. Sg.	audent‑em	audent‑em	audens
Abl. Sg.	audent‑i	audent‑i	audent‑i
Nom. Pl.	audent‑es	audent‑es	audent‑ia
Gen. Pl.	audent‑ium	audent‑ium	audent‑ium
Dat. Pl.	audent‑ibus	audent‑ibus	audent‑ibus
Akk. Pl.	audent‑es, audent‑is	audent‑es, audent‑is	audent‑ia
Abl. Pl.	audent‑ibus	audent‑ibus	audent‑ibus

Deklination Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	audent‑ior	audent‑ior	audent‑ius
Gen. Sg.	audent‑ior‑is	audent‑ior‑is	audent‑ior‑is
Dat. Sg.	audent‑ior‑i	audent‑ior‑i	audent‑ior‑i
Akk. Sg.	audent‑ior‑em	audent‑ior‑em	audent‑ius
Abl. Sg.	audent‑ior‑e	audent‑ior‑e	audent‑ior‑e
Nom. Pl.	audent‑ior‑es	audent‑ior‑es	audent‑ior‑a
Gen. Pl.	audent‑ior‑um	audent‑ior‑um	audent‑ior‑um
Dat. Pl.	audent‑ior‑ibus	audent‑ior‑ibus	audent‑ior‑ibus
Akk. Pl.	audent‑ior‑es	audent‑ior‑es	audent‑ior‑a
Abl. Pl.	audent‑ior‑ibus	audent‑ior‑ibus	audent‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	audent‑issim‑us	audent‑issim‑a	audent‑issim‑um
Gen. Sg.	audent‑issim‑i	audent‑issim‑ae	audent‑issim‑i
Dat. Sg.	audent‑issim‑o	audent‑issim‑ae	audent‑issim‑o
Akk. Sg.	audent‑issim‑um	audent‑issim‑am	audent‑issim‑um
Abl. Sg.	audent‑issim‑o	audent‑issim‑a	audent‑issim‑o
Nom. Pl.	audent‑issim‑i	audent‑issim‑ae	audent‑issim‑a
Gen. Pl.	audent‑issim‑orum	audent‑issim‑arum	audent‑issim‑orum
Dat. Pl.	audent‑issim‑is	audent‑issim‑is	audent‑issim‑is
Akk. Pl.	audent‑issim‑os	audent‑issim‑as	audent‑issim‑a
Abl. Pl.	audent‑issim‑is	audent‑issim‑is	audent‑issim‑is