Konjugation zu «indubitāre, indubitō, indubitāvī, indubitātum»

Konjugation zu «indubitāre, indubitō, indubitāvī, indubitātum»

Präsensstamm Aktiv

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	indubit‑o	indubit‑e‑m	indubita‑ba‑m	indubita‑re‑m	indubita‑b‑o
2. Pers. Sg.	indubita‑s	indubit‑e‑s	indubita‑ba‑s	indubita‑re‑s	indubita‑bi‑s
3. Pers. Sg.	indubita‑t	indubit‑e‑t	indubita‑ba‑t	indubita‑re‑t	indubita‑bi‑t
1. Pers. Pl.	indubita‑mus	indubit‑e‑mus	indubita‑ba‑mus	indubita‑re‑mus	indubita‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	indubita‑tis	indubit‑e‑tis	indubita‑ba‑tis	indubita‑re‑tis	indubita‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	indubita‑nt	indubit‑e‑nt	indubita‑ba‑nt	indubita‑re‑nt	indubita‑bu‑nt

Perfektstamm Aktiv

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	indubitav‑i	indubitav‑eri‑m	indubitav‑era‑m	indubitav‑isse‑m	indubitav‑ero
2. Pers. Sg.	indubitav‑isti	indubitav‑eri‑s	indubitav‑era‑s	indubitav‑isse‑s	indubitav‑eris
3. Pers. Sg.	indubitav‑it	indubitav‑eri‑t	indubitav‑era‑t	indubitav‑isse‑t	indubitav‑erit
1. Pers. Pl.	indubitav‑imus	indubitav‑eri‑mus	indubitav‑era‑mus	indubitav‑isse‑mus	indubitav‑erimus
2. Pers. Pl.	indubitav‑istis	indubitav‑eri‑tis	indubitav‑era‑tis	indubitav‑isse‑tis	indubitav‑eritis
3. Pers. Pl.	indubitav‑erunt, indubitav‑ere	indubitav‑eri‑nt	indubitav‑era‑nt	indubitav‑isse‑nt	indubitav‑erint

Perfektstamm Passiv

	Perf. Ind. Pass.	Perf. Konj. Pass.	Plusquamperf. Ind. Pass.	Plusquamperf. Konj. Pass.	Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.	indubitat‑um est	indubitat‑um sit	indubitat‑um erat	indubitat‑um esset	indubitat‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.	indubitans indubitantis
Part. Fut. Akt.	indubitaturus a um
Part. Perf. Pass.	indubitat‑um
Gerundium	indubita‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum	indubita‑ndum

Imperative

	Sg.	Pl.
Imperativ I	indubita	indubita‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

	Akt.	Pass.
Infinitiv Präs.	indubitare	indubita‑ri, indubita‑rier
Infinitiv Perf.	indubitav‑isse	indubitat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.	indubitatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse	indubitat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	indubitans	indubitans	indubitans
Gen. Sg.	indubitant‑is	indubitant‑is	indubitant‑is
Dat. Sg.	indubitant‑i	indubitant‑i	indubitant‑i
Akk. Sg.	indubitant‑em	indubitant‑em	indubitans
Abl. Sg.	indubitant‑e	indubitant‑e	indubitant‑e
Nom. Pl.	indubitant‑es	indubitant‑es	indubitant‑ia
Gen. Pl.	indubitant‑ium	indubitant‑ium	indubitant‑ium
Dat. Pl.	indubitant‑ibus	indubitant‑ibus	indubitant‑ibus
Akk. Pl.	indubitant‑es, indubitant‑is	indubitant‑es, indubitant‑is	indubitant‑ia
Abl. Pl.	indubitant‑ibus	indubitant‑ibus	indubitant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	indubitat‑us	indubitat‑a	indubitat‑um
Gen. Sg.	indubitat‑i	indubitat‑ae	indubitat‑i
Dat. Sg.	indubitat‑o	indubitat‑ae	indubitat‑o
Akk. Sg.	indubitat‑um	indubitat‑am	indubitat‑um
Abl. Sg.	indubitat‑o	indubitat‑a	indubitat‑o
Nom. Pl.	indubitat‑i	indubitat‑ae	indubitat‑a
Gen. Pl.	indubitat‑orum	indubitat‑arum	indubitat‑orum
Dat. Pl.	indubitat‑is	indubitat‑is	indubitat‑is
Akk. Pl.	indubitat‑os	indubitat‑as	indubitat‑a
Abl. Pl.	indubitat‑is	indubitat‑is	indubitat‑is

Partizip Futur Aktiv

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	indubitatur‑us	indubitatur‑a	indubitatur‑um
Gen. Sg.	indubitatur‑i	indubitatur‑ae	indubitatur‑i
Dat. Sg.	indubitatur‑o	indubitatur‑ae	indubitatur‑o
Akk. Sg.	indubitatur‑um	indubitatur‑am	indubitatur‑um
Abl. Sg.	indubitatur‑o	indubitatur‑a	indubitatur‑o
Nom. Pl.	indubitatur‑i	indubitatur‑ae	indubitatur‑a
Gen. Pl.	indubitatur‑orum	indubitatur‑arum	indubitatur‑orum
Dat. Pl.	indubitatur‑is	indubitatur‑is	indubitatur‑is
Akk. Pl.	indubitatur‑os	indubitatur‑as	indubitatur‑a
Abl. Pl.	indubitatur‑is	indubitatur‑is	indubitatur‑is

Gerundium

Gen.	indubita‑ndi
Dat.	indubita‑ndo
Akk.	indubita‑ndum
Abl.	indubita‑ndo