Konjugation zu «supervacāre, supervacō,-,-»

Konjugation zu «supervacāre, supervacō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
supervac‑o
supervac‑e‑m
supervaca‑ba‑m
supervaca‑re‑m
supervaca‑b‑o
2. Pers. Sg.
supervaca‑s
supervac‑e‑s
supervaca‑ba‑s
supervaca‑re‑s
supervaca‑bi‑s
3. Pers. Sg.
supervaca‑t
supervac‑e‑t
supervaca‑ba‑t
supervaca‑re‑t
supervaca‑bi‑t
1. Pers. Pl.
supervaca‑mus
supervac‑e‑mus
supervaca‑ba‑mus
supervaca‑re‑mus
supervaca‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
supervaca‑tis
supervac‑e‑tis
supervaca‑ba‑tis
supervaca‑re‑tis
supervaca‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
supervaca‑nt
supervac‑e‑nt
supervaca‑ba‑nt
supervaca‑re‑nt
supervaca‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
supervacans supervacantis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
supervaca‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
supervaca‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
supervaca
supervaca‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
supervacare
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
supervacans
supervacans
supervacans
Gen. Sg.
supervacant‑is
supervacant‑is
supervacant‑is
Dat. Sg.
supervacant‑i
supervacant‑i
supervacant‑i
Akk. Sg.
supervacant‑em
supervacant‑em
supervacans
Abl. Sg.
supervacant‑e
supervacant‑e
supervacant‑e
Nom. Pl.
supervacant‑es
supervacant‑es
supervacant‑ia
Gen. Pl.
supervacant‑ium
supervacant‑ium
supervacant‑ium
Dat. Pl.
supervacant‑ibus
supervacant‑ibus
supervacant‑ibus
Akk. Pl.
supervacant‑es, supervacant‑is
supervacant‑es, supervacant‑is
supervacant‑ia
Abl. Pl.
supervacant‑ibus
supervacant‑ibus
supervacant‑ibus

Gerundium

Gen.
supervaca‑ndi
Dat.
supervaca‑ndo
Akk.
supervaca‑ndum
Abl.
supervaca‑ndo