Konjugation zu «convergere, convergō,-,-»

Konjugation zu «convergere, convergō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
converg‑o
converg‑a‑m
converg‑eba‑m
converge‑re‑m
converg‑a‑m
2. Pers. Sg.
converg‑i‑s
converg‑a‑s
converg‑eba‑s
converge‑re‑s
converg‑e‑s
3. Pers. Sg.
converg‑i‑t
converg‑a‑t
converg‑eba‑t
converge‑re‑t
converg‑e‑t
1. Pers. Pl.
converg‑i‑mus
converg‑a‑mus
converg‑eba‑mus
converge‑re‑mus
converg‑e‑mus
2. Pers. Pl.
converg‑i‑tis
converg‑a‑tis
converg‑eba‑tis
converge‑re‑tis
converg‑e‑tis
3. Pers. Pl.
converg‑u‑nt
converg‑a‑nt
converg‑eba‑nt
converge‑re‑nt
converg‑e‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
convergens convergentis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
converge‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
converge‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
converge
converg‑i‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
convergere
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
convergens
convergens
convergens
Gen. Sg.
convergent‑is
convergent‑is
convergent‑is
Dat. Sg.
convergent‑i
convergent‑i
convergent‑i
Akk. Sg.
convergent‑em
convergent‑em
convergens
Abl. Sg.
convergent‑e
convergent‑e
convergent‑e
Nom. Pl.
convergent‑es
convergent‑es
convergent‑ia
Gen. Pl.
convergent‑ium
convergent‑ium
convergent‑ium
Dat. Pl.
convergent‑ibus
convergent‑ibus
convergent‑ibus
Akk. Pl.
convergent‑es, convergent‑is
convergent‑es, convergent‑is
convergent‑ia
Abl. Pl.
convergent‑ibus
convergent‑ibus
convergent‑ibus

Gerundium

Gen.
converge‑ndi
Dat.
converge‑ndo
Akk.
converge‑ndum
Abl.
converge‑ndo