Deklination zu «abstrūsus a um»

Deklination zu «abstrūsus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
abstruse
Adverb Komparativ
abstrusius
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
abstrus‑us
abstrus‑a
abstrus‑um
Gen. Sg.
abstrus‑i
abstrus‑ae
abstrus‑i
Dat. Sg.
abstrus‑o
abstrus‑ae
abstrus‑o
Akk. Sg.
abstrus‑um
abstrus‑am
abstrus‑um
Abl. Sg.
abstrus‑o
abstrus‑a
abstrus‑o
Nom. Pl.
abstrus‑i
abstrus‑ae
abstrus‑a
Gen. Pl.
abstrus‑orum
abstrus‑arum
abstrus‑orum
Dat. Pl.
abstrus‑is
abstrus‑is
abstrus‑is
Akk. Pl.
abstrus‑os
abstrus‑as
abstrus‑a
Abl. Pl.
abstrus‑is
abstrus‑is
abstrus‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
abstrus‑ior
abstrus‑ior
abstrus‑ius
Gen. Sg.
abstrus‑ior‑is
abstrus‑ior‑is
abstrus‑ior‑is
Dat. Sg.
abstrus‑ior‑i
abstrus‑ior‑i
abstrus‑ior‑i
Akk. Sg.
abstrus‑ior‑em
abstrus‑ior‑em
abstrus‑ius
Abl. Sg.
abstrus‑ior‑e
abstrus‑ior‑e
abstrus‑ior‑e
Nom. Pl.
abstrus‑ior‑es
abstrus‑ior‑es
abstrus‑ior‑a
Gen. Pl.
abstrus‑ior‑um
abstrus‑ior‑um
abstrus‑ior‑um
Dat. Pl.
abstrus‑ior‑ibus
abstrus‑ior‑ibus
abstrus‑ior‑ibus
Akk. Pl.
abstrus‑ior‑es
abstrus‑ior‑es
abstrus‑ior‑a
Abl. Pl.
abstrus‑ior‑ibus
abstrus‑ior‑ibus
abstrus‑ior‑ibus