Deklination zu «expeculiātus a um»

Deklination zu «expeculiātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
expeculiat‑e
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ
expeculiat‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
expeculiat‑us
expeculiat‑a
expeculiat‑um
Gen. Sg.
expeculiat‑i
expeculiat‑ae
expeculiat‑i
Dat. Sg.
expeculiat‑o
expeculiat‑ae
expeculiat‑o
Akk. Sg.
expeculiat‑um
expeculiat‑am
expeculiat‑um
Abl. Sg.
expeculiat‑o
expeculiat‑a
expeculiat‑o
Nom. Pl.
expeculiat‑i
expeculiat‑ae
expeculiat‑a
Gen. Pl.
expeculiat‑orum
expeculiat‑arum
expeculiat‑orum
Dat. Pl.
expeculiat‑is
expeculiat‑is
expeculiat‑is
Akk. Pl.
expeculiat‑os
expeculiat‑as
expeculiat‑a
Abl. Pl.
expeculiat‑is
expeculiat‑is
expeculiat‑is