Konjugation zu «subventāre, subventō,-,-»

Konjugation zu «subventāre, subventō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
subvent‑o
subvent‑e‑m
subventa‑ba‑m
subventa‑re‑m
subventa‑b‑o
2. Pers. Sg.
subventa‑s
subvent‑e‑s
subventa‑ba‑s
subventa‑re‑s
subventa‑bi‑s
3. Pers. Sg.
subventa‑t
subvent‑e‑t
subventa‑ba‑t
subventa‑re‑t
subventa‑bi‑t
1. Pers. Pl.
subventa‑mus
subvent‑e‑mus
subventa‑ba‑mus
subventa‑re‑mus
subventa‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
subventa‑tis
subvent‑e‑tis
subventa‑ba‑tis
subventa‑re‑tis
subventa‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
subventa‑nt
subvent‑e‑nt
subventa‑ba‑nt
subventa‑re‑nt
subventa‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
subventans subventantis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
subventa‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
subventa‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
subventa
subventa‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
subventare
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
subventans
subventans
subventans
Gen. Sg.
subventant‑is
subventant‑is
subventant‑is
Dat. Sg.
subventant‑i
subventant‑i
subventant‑i
Akk. Sg.
subventant‑em
subventant‑em
subventans
Abl. Sg.
subventant‑e
subventant‑e
subventant‑e
Nom. Pl.
subventant‑es
subventant‑es
subventant‑ia
Gen. Pl.
subventant‑ium
subventant‑ium
subventant‑ium
Dat. Pl.
subventant‑ibus
subventant‑ibus
subventant‑ibus
Akk. Pl.
subventant‑es, subventant‑is
subventant‑es, subventant‑is
subventant‑ia
Abl. Pl.
subventant‑ibus
subventant‑ibus
subventant‑ibus

Gerundium

Gen.
subventa‑ndi
Dat.
subventa‑ndo
Akk.
subventa‑ndum
Abl.
subventa‑ndo