Konjugation zu «strīdēre, strīdeō, strīdī,-»

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	stride‑o	stride‑a‑m	stride‑ba‑m	stride‑re‑m	stride‑b‑o
2. Pers. Sg.	stride‑s	stride‑a‑s	stride‑ba‑s	stride‑re‑s	stride‑bi‑s
3. Pers. Sg.	stride‑t	stride‑a‑t	stride‑ba‑t	stride‑re‑t	stride‑bi‑t
1. Pers. Pl.	stride‑mus	stride‑a‑mus	stride‑ba‑mus	stride‑re‑mus	stride‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	stride‑tis	stride‑a‑tis	stride‑ba‑tis	stride‑re‑tis	stride‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	stride‑nt	stride‑a‑nt	stride‑ba‑nt	stride‑re‑nt	stride‑bu‑nt

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	strid‑i	strid‑eri‑m	strid‑era‑m	strid‑isse‑m	strid‑ero
2. Pers. Sg.	strid‑isti	strid‑eri‑s	strid‑era‑s	strid‑isse‑s	strid‑eris
3. Pers. Sg.	strid‑it	strid‑eri‑t	strid‑era‑t	strid‑isse‑t	strid‑erit
1. Pers. Pl.	strid‑imus	strid‑eri‑mus	strid‑era‑mus	strid‑isse‑mus	strid‑erimus
2. Pers. Pl.	strid‑istis	strid‑eri‑tis	strid‑era‑tis	strid‑isse‑tis	strid‑eritis
3. Pers. Pl.	strid‑erunt, strid‑ere	strid‑eri‑nt	strid‑era‑nt	strid‑isse‑nt	strid‑erint