Konjugation zu «excidere, excidō, excidī,-»

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	excid‑o	excid‑a‑m	excid‑eba‑m	excide‑re‑m	excid‑a‑m
2. Pers. Sg.	excid‑i‑s	excid‑a‑s	excid‑eba‑s	excide‑re‑s	excid‑e‑s
3. Pers. Sg.	excid‑i‑t	excid‑a‑t	excid‑eba‑t	excide‑re‑t	excid‑e‑t
1. Pers. Pl.	excid‑i‑mus	excid‑a‑mus	excid‑eba‑mus	excide‑re‑mus	excid‑e‑mus
2. Pers. Pl.	excid‑i‑tis	excid‑a‑tis	excid‑eba‑tis	excide‑re‑tis	excid‑e‑tis
3. Pers. Pl.	excid‑u‑nt	excid‑a‑nt	excid‑eba‑nt	excide‑re‑nt	excid‑e‑nt

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	excid‑i	excid‑eri‑m	excid‑era‑m	excid‑isse‑m	excid‑ero
2. Pers. Sg.	excid‑isti	excid‑eri‑s	excid‑era‑s	excid‑isse‑s	excid‑eris
3. Pers. Sg.	excid‑it	excid‑eri‑t	excid‑era‑t	excid‑isse‑t	excid‑erit
1. Pers. Pl.	excid‑imus	excid‑eri‑mus	excid‑era‑mus	excid‑isse‑mus	excid‑erimus
2. Pers. Pl.	excid‑istis	excid‑eri‑tis	excid‑era‑tis	excid‑isse‑tis	excid‑eritis
3. Pers. Pl.	excid‑erunt, excid‑ere	excid‑eri‑nt	excid‑era‑nt	excid‑isse‑nt	excid‑erint