Konjugation zu «condēscendere, condēscendō,-,-»

Konjugation zu «condēscendere, condēscendō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
condescend‑o
condescend‑a‑m
condescend‑eba‑m
condescende‑re‑m
condescend‑a‑m
2. Pers. Sg.
condescend‑i‑s
condescend‑a‑s
condescend‑eba‑s
condescende‑re‑s
condescend‑e‑s
3. Pers. Sg.
condescend‑i‑t
condescend‑a‑t
condescend‑eba‑t
condescende‑re‑t
condescend‑e‑t
1. Pers. Pl.
condescend‑i‑mus
condescend‑a‑mus
condescend‑eba‑mus
condescende‑re‑mus
condescend‑e‑mus
2. Pers. Pl.
condescend‑i‑tis
condescend‑a‑tis
condescend‑eba‑tis
condescende‑re‑tis
condescend‑e‑tis
3. Pers. Pl.
condescend‑u‑nt
condescend‑a‑nt
condescend‑eba‑nt
condescende‑re‑nt
condescend‑e‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
condescendens condescendentis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
condescende‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
condescende‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
condescende
condescend‑i‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
condescendere
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
condescendens
condescendens
condescendens
Gen. Sg.
condescendent‑is
condescendent‑is
condescendent‑is
Dat. Sg.
condescendent‑i
condescendent‑i
condescendent‑i
Akk. Sg.
condescendent‑em
condescendent‑em
condescendens
Abl. Sg.
condescendent‑e
condescendent‑e
condescendent‑e
Nom. Pl.
condescendent‑es
condescendent‑es
condescendent‑ia
Gen. Pl.
condescendent‑ium
condescendent‑ium
condescendent‑ium
Dat. Pl.
condescendent‑ibus
condescendent‑ibus
condescendent‑ibus
Akk. Pl.
condescendent‑es, condescendent‑is
condescendent‑es, condescendent‑is
condescendent‑ia
Abl. Pl.
condescendent‑ibus
condescendent‑ibus
condescendent‑ibus

Gerundium

Gen.
condescende‑ndi
Dat.
condescende‑ndo
Akk.
condescende‑ndum
Abl.
condescende‑ndo