Konjugation zu «dēmerērī, dēmereor, dēmeritus sum»

Konjugation zu «dēmerērī, dēmereor, dēmeritus sum»

Präsensstamm

Präs. Ind. Präs. Konj. Imperf. Ind. Imperf. Konj. Fut. I Ind.
1. Pers. Sg.
demere‑or
demere‑a‑r
demere‑ba‑r
demere‑re‑r
demere‑b‑or
2. Pers. Sg.
demere‑ris, demere‑re
demere‑a‑ris, demere‑a‑re
demere‑ba‑ris, demere‑ba‑re
demere‑re‑ris, demere‑re‑re
demere‑be‑ris, demere‑be‑re
3. Pers. Sg.
demere‑tur
demere‑a‑tur
demere‑ba‑tur
demere‑re‑tur
demere‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
demere‑mur
demere‑a‑mur
demere‑ba‑mur
demere‑re‑mur
demere‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
demere‑mini
demere‑a‑mini
demere‑ba‑mini
demere‑re‑mini
demere‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
demere‑ntur
demere‑a‑ntur
demere‑ba‑ntur
demere‑re‑ntur
demere‑bu‑ntur

Perfektstamm

Perf. Ind. Perf. Konj. Plusquamperf. Ind. Plusquamperf. Konj. Fut. II Ind.
1. Pers. Sg.
demerit‑us sum
demerit‑us sim
demerit‑us eram
demerit‑us essem
demerit‑us ero
2. Pers. Sg.
demerit‑us es
demerit‑us sis
demerit‑us eras
demerit‑us esses
demerit‑us eris
3. Pers. Sg.
demerit‑us est
demerit‑us sit
demerit‑us erat
demerit‑us esset
demerit‑us erit
1. Pers. Pl.
demerit‑i sumus
demerit‑i simus
demerit‑i eramus
demerit‑i essemus
demerit‑i erimus
2. Pers. Pl.
demerit‑i estis
demerit‑i sitis
demerit‑i eratis
demerit‑i essetis
demerit‑i eritis
3. Pers. Pl.
demerit‑i sunt
demerit‑i sint
demerit‑i erant
demerit‑i essent
demerit‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs.
demerens demerentis
Part. Fut.
demeriturus a um
Part. Perf.
demeritus a um
Gerundium
demere‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
demerendus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
demere‑re
demere‑mini
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Infinitiv Präs.
demereri
Infinitiv Perf.
demerit‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
demeritur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
demerens
demerens
demerens
Gen. Sg.
demerent‑is
demerent‑is
demerent‑is
Dat. Sg.
demerent‑i
demerent‑i
demerent‑i
Akk. Sg.
demerent‑em
demerent‑em
demerens
Abl. Sg.
demerent‑e
demerent‑e
demerent‑e
Nom. Pl.
demerent‑es
demerent‑es
demerent‑ia
Gen. Pl.
demerent‑ium
demerent‑ium
demerent‑ium
Dat. Pl.
demerent‑ibus
demerent‑ibus
demerent‑ibus
Akk. Pl.
demerent‑es, demerent‑is
demerent‑es, demerent‑is
demerent‑ia
Abl. Pl.
demerent‑ibus
demerent‑ibus
demerent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
demerit‑us
demerit‑a
demerit‑um
Gen. Sg.
demerit‑i
demerit‑ae
demerit‑i
Dat. Sg.
demerit‑o
demerit‑ae
demerit‑o
Akk. Sg.
demerit‑um
demerit‑am
demerit‑um
Abl. Sg.
demerit‑o
demerit‑a
demerit‑o
Nom. Pl.
demerit‑i
demerit‑ae
demerit‑a
Gen. Pl.
demerit‑orum
demerit‑arum
demerit‑orum
Dat. Pl.
demerit‑is
demerit‑is
demerit‑is
Akk. Pl.
demerit‑os
demerit‑as
demerit‑a
Abl. Pl.
demerit‑is
demerit‑is
demerit‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
demeritur‑us
demeritur‑a
demeritur‑um
Gen. Sg.
demeritur‑i
demeritur‑ae
demeritur‑i
Dat. Sg.
demeritur‑o
demeritur‑ae
demeritur‑o
Akk. Sg.
demeritur‑um
demeritur‑am
demeritur‑um
Abl. Sg.
demeritur‑o
demeritur‑a
demeritur‑o
Nom. Pl.
demeritur‑i
demeritur‑ae
demeritur‑a
Gen. Pl.
demeritur‑orum
demeritur‑arum
demeritur‑orum
Dat. Pl.
demeritur‑is
demeritur‑is
demeritur‑is
Akk. Pl.
demeritur‑os
demeritur‑as
demeritur‑a
Abl. Pl.
demeritur‑is
demeritur‑is
demeritur‑is

Gerundium

Gen.
demere‑ndi
Dat.
demere‑ndo
Akk.
demere‑ndum
Abl.
demere‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
demerend‑us
demerend‑a
demerend‑um
Gen. Sg.
demerend‑i
demerend‑ae
demerend‑i
Dat. Sg.
demerend‑o
demerend‑ae
demerend‑o
Akk. Sg.
demerend‑um
demerend‑am
demerend‑um
Abl. Sg.
demerend‑o
demerend‑a
demerend‑o
Nom. Pl.
demerend‑i
demerend‑ae
demerend‑a
Gen. Pl.
demerend‑orum
demerend‑arum
demerend‑orum
Dat. Pl.
demerend‑is
demerend‑is
demerend‑is
Akk. Pl.
demerend‑os
demerend‑as
demerend‑a
Abl. Pl.
demerend‑is
demerend‑is
demerend‑is