Deklination zu «auspicātus a um»

Deklination zu «auspicātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
auspicat‑e
Adverb Komparativ
auspicat‑ius
Adverb Superlativ
auspicat‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
auspicat‑us
auspicat‑a
auspicat‑um
Gen. Sg.
auspicat‑i
auspicat‑ae
auspicat‑i
Dat. Sg.
auspicat‑o
auspicat‑ae
auspicat‑o
Akk. Sg.
auspicat‑um
auspicat‑am
auspicat‑um
Abl. Sg.
auspicat‑o
auspicat‑a
auspicat‑o
Nom. Pl.
auspicat‑i
auspicat‑ae
auspicat‑a
Gen. Pl.
auspicat‑orum
auspicat‑arum
auspicat‑orum
Dat. Pl.
auspicat‑is
auspicat‑is
auspicat‑is
Akk. Pl.
auspicat‑os
auspicat‑as
auspicat‑a
Abl. Pl.
auspicat‑is
auspicat‑is
auspicat‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
auspicat‑ior
auspicat‑ior
auspicat‑ius
Gen. Sg.
auspicat‑ior‑is
auspicat‑ior‑is
auspicat‑ior‑is
Dat. Sg.
auspicat‑ior‑i
auspicat‑ior‑i
auspicat‑ior‑i
Akk. Sg.
auspicat‑ior‑em
auspicat‑ior‑em
auspicat‑ius
Abl. Sg.
auspicat‑ior‑e
auspicat‑ior‑e
auspicat‑ior‑e
Nom. Pl.
auspicat‑ior‑es
auspicat‑ior‑es
auspicat‑ior‑a
Gen. Pl.
auspicat‑ior‑um
auspicat‑ior‑um
auspicat‑ior‑um
Dat. Pl.
auspicat‑ior‑ibus
auspicat‑ior‑ibus
auspicat‑ior‑ibus
Akk. Pl.
auspicat‑ior‑es
auspicat‑ior‑es
auspicat‑ior‑a
Abl. Pl.
auspicat‑ior‑ibus
auspicat‑ior‑ibus
auspicat‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
auspicat‑issim‑us
auspicat‑issim‑a
auspicat‑issim‑um
Gen. Sg.
auspicat‑issim‑i
auspicat‑issim‑ae
auspicat‑issim‑i
Dat. Sg.
auspicat‑issim‑o
auspicat‑issim‑ae
auspicat‑issim‑o
Akk. Sg.
auspicat‑issim‑um
auspicat‑issim‑am
auspicat‑issim‑um
Abl. Sg.
auspicat‑issim‑o
auspicat‑issim‑a
auspicat‑issim‑o
Nom. Pl.
auspicat‑issim‑i
auspicat‑issim‑ae
auspicat‑issim‑a
Gen. Pl.
auspicat‑issim‑orum
auspicat‑issim‑arum
auspicat‑issim‑orum
Dat. Pl.
auspicat‑issim‑is
auspicat‑issim‑is
auspicat‑issim‑is
Akk. Pl.
auspicat‑issim‑os
auspicat‑issim‑as
auspicat‑issim‑a
Abl. Pl.
auspicat‑issim‑is
auspicat‑issim‑is
auspicat‑issim‑is