Konjugation zu «iūstificāre, iūstificō, iūstificāvī, iūstificātum»

Konjugation zu «iūstificāre, iūstificō, iūstificāvī, iūstificātum»

Präsensstamm Aktiv

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	iustific‑o	iustific‑e‑m	iustifica‑ba‑m	iustifica‑re‑m	iustifica‑b‑o
2. Pers. Sg.	iustifica‑s	iustific‑e‑s	iustifica‑ba‑s	iustifica‑re‑s	iustifica‑bi‑s
3. Pers. Sg.	iustifica‑t	iustific‑e‑t	iustifica‑ba‑t	iustifica‑re‑t	iustifica‑bi‑t
1. Pers. Pl.	iustifica‑mus	iustific‑e‑mus	iustifica‑ba‑mus	iustifica‑re‑mus	iustifica‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	iustifica‑tis	iustific‑e‑tis	iustifica‑ba‑tis	iustifica‑re‑tis	iustifica‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	iustifica‑nt	iustific‑e‑nt	iustifica‑ba‑nt	iustifica‑re‑nt	iustifica‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

	Präs. Ind. Pass.	Präs. Konj. Pass.	Imperf. Ind. Pass.	Imperf. Konj. Pass.	Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.	iustific‑or	iustific‑e‑r	iustifica‑ba‑r	iustifica‑re‑r	iustifica‑b‑or
2. Pers. Sg.	iustifica‑ris	iustific‑e‑ris, iustific‑e‑re	iustifica‑ba‑ris, iustifica‑ba‑re	iustifica‑re‑ris, iustifica‑re‑re	iustifica‑be‑ris, iustifica‑be‑re
3. Pers. Sg.	iustifica‑tur	iustific‑e‑tur	iustifica‑ba‑tur	iustifica‑re‑tur	iustifica‑bi‑tur
1. Pers. Pl.	iustifica‑mur	iustific‑e‑mur	iustifica‑ba‑mur	iustifica‑re‑mur	iustifica‑bi‑mur
2. Pers. Pl.	iustifica‑mini	iustific‑e‑mini	iustifica‑ba‑mini	iustifica‑re‑mini	iustifica‑bi‑mini
3. Pers. Pl.	iustifica‑ntur	iustific‑e‑ntur	iustifica‑ba‑ntur	iustifica‑re‑ntur	iustifica‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	iustificav‑i	iustificav‑eri‑m	iustificav‑era‑m	iustificav‑isse‑m	iustificav‑ero
2. Pers. Sg.	iustificav‑isti	iustificav‑eri‑s	iustificav‑era‑s	iustificav‑isse‑s	iustificav‑eris
3. Pers. Sg.	iustificav‑it	iustificav‑eri‑t	iustificav‑era‑t	iustificav‑isse‑t	iustificav‑erit
1. Pers. Pl.	iustificav‑imus	iustificav‑eri‑mus	iustificav‑era‑mus	iustificav‑isse‑mus	iustificav‑erimus
2. Pers. Pl.	iustificav‑istis	iustificav‑eri‑tis	iustificav‑era‑tis	iustificav‑isse‑tis	iustificav‑eritis
3. Pers. Pl.	iustificav‑erunt, iustificav‑ere	iustificav‑eri‑nt	iustificav‑era‑nt	iustificav‑isse‑nt	iustificav‑erint

Perfektstamm Passiv

	Perf. Ind. Pass.	Perf. Konj. Pass.	Plusquamperf. Ind. Pass.	Plusquamperf. Konj. Pass.	Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.	iustificat‑us sum	iustificat‑us sim	iustificat‑us eram	iustificat‑us essem	iustificat‑us ero
2. Pers. Sg.	iustificat‑us es	iustificat‑us sis	iustificat‑us eras	iustificat‑us esses	iustificat‑us eris
3. Pers. Sg.	iustificat‑us est	iustificat‑us sit	iustificat‑us erat	iustificat‑us esset	iustificat‑us erit
1. Pers. Pl.	iustificat‑i sumus	iustificat‑i simus	iustificat‑i eramus	iustificat‑i essemus	iustificat‑i erimus
2. Pers. Pl.	iustificat‑i estis	iustificat‑i sitis	iustificat‑i eratis	iustificat‑i essetis	iustificat‑i eritis
3. Pers. Pl.	iustificat‑i sunt	iustificat‑i sint	iustificat‑i erant	iustificat‑i essent	iustificat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.	iustificans iustificantis
Part. Fut. Akt.	iustificaturus a um
Part. Perf. Pass.	iustificatus a um
Gerundium	iustifica‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum	iustificandus a um

Imperative

	Sg.	Pl.
Imperativ I	iustifica	iustifica‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

	Akt.	Pass.
Infinitiv Präs.	iustificare	iustifica‑ri, iustifica‑rier
Infinitiv Perf.	iustificav‑isse	iustificat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.	iustificatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse	iustificat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	iustificans	iustificans	iustificans
Gen. Sg.	iustificant‑is	iustificant‑is	iustificant‑is
Dat. Sg.	iustificant‑i	iustificant‑i	iustificant‑i
Akk. Sg.	iustificant‑em	iustificant‑em	iustificans
Abl. Sg.	iustificant‑e	iustificant‑e	iustificant‑e
Nom. Pl.	iustificant‑es	iustificant‑es	iustificant‑ia
Gen. Pl.	iustificant‑ium	iustificant‑ium	iustificant‑ium
Dat. Pl.	iustificant‑ibus	iustificant‑ibus	iustificant‑ibus
Akk. Pl.	iustificant‑es, iustificant‑is	iustificant‑es, iustificant‑is	iustificant‑ia
Abl. Pl.	iustificant‑ibus	iustificant‑ibus	iustificant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	iustificat‑us	iustificat‑a	iustificat‑um
Gen. Sg.	iustificat‑i	iustificat‑ae	iustificat‑i
Dat. Sg.	iustificat‑o	iustificat‑ae	iustificat‑o
Akk. Sg.	iustificat‑um	iustificat‑am	iustificat‑um
Abl. Sg.	iustificat‑o	iustificat‑a	iustificat‑o
Nom. Pl.	iustificat‑i	iustificat‑ae	iustificat‑a
Gen. Pl.	iustificat‑orum	iustificat‑arum	iustificat‑orum
Dat. Pl.	iustificat‑is	iustificat‑is	iustificat‑is
Akk. Pl.	iustificat‑os	iustificat‑as	iustificat‑a
Abl. Pl.	iustificat‑is	iustificat‑is	iustificat‑is

Partizip Futur Aktiv

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	iustificatur‑us	iustificatur‑a	iustificatur‑um
Gen. Sg.	iustificatur‑i	iustificatur‑ae	iustificatur‑i
Dat. Sg.	iustificatur‑o	iustificatur‑ae	iustificatur‑o
Akk. Sg.	iustificatur‑um	iustificatur‑am	iustificatur‑um
Abl. Sg.	iustificatur‑o	iustificatur‑a	iustificatur‑o
Nom. Pl.	iustificatur‑i	iustificatur‑ae	iustificatur‑a
Gen. Pl.	iustificatur‑orum	iustificatur‑arum	iustificatur‑orum
Dat. Pl.	iustificatur‑is	iustificatur‑is	iustificatur‑is
Akk. Pl.	iustificatur‑os	iustificatur‑as	iustificatur‑a
Abl. Pl.	iustificatur‑is	iustificatur‑is	iustificatur‑is

Partizip Perfekt Passiv (PPP) - Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	iustificat‑ior	iustificat‑ior	iustificat‑ius
Gen. Sg.	iustificat‑ior‑is	iustificat‑ior‑is	iustificat‑ior‑is
Dat. Sg.	iustificat‑ior‑i	iustificat‑ior‑i	iustificat‑ior‑i
Akk. Sg.	iustificat‑ior‑em	iustificat‑ior‑em	iustificat‑ius
Abl. Sg.	iustificat‑ior‑e	iustificat‑ior‑e	iustificat‑ior‑e
Nom. Pl.	iustificat‑ior‑es	iustificat‑ior‑es	iustificat‑ior‑a
Gen. Pl.	iustificat‑ior‑um	iustificat‑ior‑um	iustificat‑ior‑um
Dat. Pl.	iustificat‑ior‑ibus	iustificat‑ior‑ibus	iustificat‑ior‑ibus
Akk. Pl.	iustificat‑ior‑es	iustificat‑ior‑es	iustificat‑ior‑a
Abl. Pl.	iustificat‑ior‑ibus	iustificat‑ior‑ibus	iustificat‑ior‑ibus

Gerundium

Gen.	iustifica‑ndi
Dat.	iustifica‑ndo
Akk.	iustifica‑ndum
Abl.	iustifica‑ndo

Gerundivum

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	iustificand‑us	iustificand‑a	iustificand‑um
Gen. Sg.	iustificand‑i	iustificand‑ae	iustificand‑i
Dat. Sg.	iustificand‑o	iustificand‑ae	iustificand‑o
Akk. Sg.	iustificand‑um	iustificand‑am	iustificand‑um
Abl. Sg.	iustificand‑o	iustificand‑a	iustificand‑o
Nom. Pl.	iustificand‑i	iustificand‑ae	iustificand‑a
Gen. Pl.	iustificand‑orum	iustificand‑arum	iustificand‑orum
Dat. Pl.	iustificand‑is	iustificand‑is	iustificand‑is
Akk. Pl.	iustificand‑os	iustificand‑as	iustificand‑a
Abl. Pl.	iustificand‑is	iustificand‑is	iustificand‑is