Deklination zu «īgnōrābilis īgnōrābile»

Deklination zu «īgnōrābilis īgnōrābile»

Adverbien

Adverb Positiv
ignorabiliter
Adverb Komparativ
ignorabilius
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
ignorabil‑is
ignorabil‑is
ignorabil‑e
Gen. Sg.
ignorabil‑is
ignorabil‑is
ignorabil‑is
Dat. Sg.
ignorabil‑i
ignorabil‑i
ignorabil‑i
Akk. Sg.
ignorabil‑em
ignorabil‑em
ignorabil‑e
Abl. Sg.
ignorabil‑i
ignorabil‑i
ignorabil‑i
Nom. Pl.
ignorabil‑es
ignorabil‑es
ignorabil‑ia
Gen. Pl.
ignorabil‑ium
ignorabil‑ium
ignorabil‑ium
Dat. Pl.
ignorabil‑ibus
ignorabil‑ibus
ignorabil‑ibus
Akk. Pl.
ignorabil‑es
ignorabil‑es
ignorabil‑ia
Abl. Pl.
ignorabil‑ibus
ignorabil‑ibus
ignorabil‑ibus

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
ignorabil‑ior
ignorabil‑ior
ignorabil‑ius
Gen. Sg.
ignorabil‑ior‑is
ignorabil‑ior‑is
ignorabil‑ior‑is
Dat. Sg.
ignorabil‑ior‑i
ignorabil‑ior‑i
ignorabil‑ior‑i
Akk. Sg.
ignorabil‑ior‑em
ignorabil‑ior‑em
ignorabil‑ius
Abl. Sg.
ignorabil‑ior‑e
ignorabil‑ior‑e
ignorabil‑ior‑e
Nom. Pl.
ignorabil‑ior‑es
ignorabil‑ior‑es
ignorabil‑ior‑a
Gen. Pl.
ignorabil‑ior‑um
ignorabil‑ior‑um
ignorabil‑ior‑um
Dat. Pl.
ignorabil‑ior‑ibus
ignorabil‑ior‑ibus
ignorabil‑ior‑ibus
Akk. Pl.
ignorabil‑ior‑es
ignorabil‑ior‑es
ignorabil‑ior‑a
Abl. Pl.
ignorabil‑ior‑ibus
ignorabil‑ior‑ibus
ignorabil‑ior‑ibus