Deklination zu «mīrābilis mīrābile»

Deklination zu «mīrābilis mīrābile»

Adverbien

Adverb Positiv	mirabiliter
Adverb Komparativ	mirabilius
Adverb Superlativ

Deklination

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	mirabil‑is	mirabil‑is	mirabil‑e
Gen. Sg.	mirabil‑is	mirabil‑is	mirabil‑is
Dat. Sg.	mirabil‑i	mirabil‑i	mirabil‑i
Akk. Sg.	mirabil‑em	mirabil‑em	mirabil‑e
Abl. Sg.	mirabil‑i	mirabil‑i	mirabil‑i
Nom. Pl.	mirabil‑es	mirabil‑es	mirabil‑ia
Gen. Pl.	mirabil‑ium	mirabil‑ium	mirabil‑ium
Dat. Pl.	mirabil‑ibus	mirabil‑ibus	mirabil‑ibus
Akk. Pl.	mirabil‑es	mirabil‑es	mirabil‑ia
Abl. Pl.	mirabil‑ibus	mirabil‑ibus	mirabil‑ibus

Deklination Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	mirabil‑ior	mirabil‑ior	mirabil‑ius
Gen. Sg.	mirabil‑ior‑is	mirabil‑ior‑is	mirabil‑ior‑is
Dat. Sg.	mirabil‑ior‑i	mirabil‑ior‑i	mirabil‑ior‑i
Akk. Sg.	mirabil‑ior‑em	mirabil‑ior‑em	mirabil‑ius
Abl. Sg.	mirabil‑ior‑e	mirabil‑ior‑e	mirabil‑ior‑e
Nom. Pl.	mirabil‑ior‑es	mirabil‑ior‑es	mirabil‑ior‑a
Gen. Pl.	mirabil‑ior‑um	mirabil‑ior‑um	mirabil‑ior‑um
Dat. Pl.	mirabil‑ior‑ibus	mirabil‑ior‑ibus	mirabil‑ior‑ibus
Akk. Pl.	mirabil‑ior‑es	mirabil‑ior‑es	mirabil‑ior‑a
Abl. Pl.	mirabil‑ior‑ibus	mirabil‑ior‑ibus	mirabil‑ior‑ibus