Deklination zu «nōbilis nōbile»

Deklination zu «nōbilis nōbile»

Adverbien

Adverb Positiv	nobiliter
Adverb Komparativ	nobilius
Adverb Superlativ	nobilissime

Deklination

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	nobil‑is	nobil‑is	nobil‑e
Gen. Sg.	nobil‑is	nobil‑is	nobil‑is
Dat. Sg.	nobil‑i	nobil‑i	nobil‑i
Akk. Sg.	nobil‑em	nobil‑em	nobil‑e
Abl. Sg.	nobil‑i	nobil‑i	nobil‑i
Nom. Pl.	nobil‑es	nobil‑es	nobil‑ia
Gen. Pl.	nobil‑ium	nobil‑ium	nobil‑ium
Dat. Pl.	nobil‑ibus	nobil‑ibus	nobil‑ibus
Akk. Pl.	nobil‑es	nobil‑es	nobil‑ia
Abl. Pl.	nobil‑ibus	nobil‑ibus	nobil‑ibus

Deklination Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	nobil‑ior	nobil‑ior	nobil‑ius
Gen. Sg.	nobil‑ior‑is	nobil‑ior‑is	nobil‑ior‑is
Dat. Sg.	nobil‑ior‑i	nobil‑ior‑i	nobil‑ior‑i
Akk. Sg.	nobil‑ior‑em	nobil‑ior‑em	nobil‑ius
Abl. Sg.	nobil‑ior‑e	nobil‑ior‑e	nobil‑ior‑e
Nom. Pl.	nobil‑ior‑es	nobil‑ior‑es	nobil‑ior‑a
Gen. Pl.	nobil‑ior‑um	nobil‑ior‑um	nobil‑ior‑um
Dat. Pl.	nobil‑ior‑ibus	nobil‑ior‑ibus	nobil‑ior‑ibus
Akk. Pl.	nobil‑ior‑es	nobil‑ior‑es	nobil‑ior‑a
Abl. Pl.	nobil‑ior‑ibus	nobil‑ior‑ibus	nobil‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	nobil‑issim‑us	nobil‑issim‑a	nobil‑issim‑um
Gen. Sg.	nobil‑issim‑i, nobilissumi	nobil‑issim‑ae	nobil‑issim‑i, nobilissumi
Dat. Sg.	nobil‑issim‑o	nobil‑issim‑ae	nobil‑issim‑o
Akk. Sg.	nobil‑issim‑um	nobil‑issim‑am	nobil‑issim‑um
Abl. Sg.	nobil‑issim‑o	nobil‑issim‑a	nobil‑issim‑o
Nom. Pl.	nobil‑issim‑i, nobilissumi	nobil‑issim‑ae	nobil‑issim‑a
Gen. Pl.	nobil‑issim‑orum	nobil‑issim‑arum	nobil‑issim‑orum
Dat. Pl.	nobil‑issim‑is, nobilissumis	nobil‑issim‑is, nobilissumis	nobil‑issim‑is, nobilissumis
Akk. Pl.	nobil‑issim‑os	nobil‑issim‑as	nobil‑issim‑a
Abl. Pl.	nobil‑issim‑is, nobilissumis	nobil‑issim‑is, nobilissumis	nobil‑issim‑is, nobilissumis