Deklination zu «incolumis incolume»

Deklination zu «incolumis incolume»

Deklination

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	incolum‑is	incolum‑is	incolum‑e
Gen. Sg.	incolum‑is	incolum‑is	incolum‑is
Dat. Sg.	incolum‑i	incolum‑i	incolum‑i
Akk. Sg.	incolum‑em	incolum‑em	incolum‑e
Abl. Sg.	incolum‑i	incolum‑i	incolum‑i
Nom. Pl.	incolum‑es, incolomes	incolum‑es, incolomes	incolum‑ia
Gen. Pl.	incolum‑ium	incolum‑ium	incolum‑ium
Dat. Pl.	incolum‑ibus	incolum‑ibus	incolum‑ibus
Akk. Pl.	incolum‑es	incolum‑es, incolomes	incolum‑ia
Abl. Pl.	incolum‑ibus	incolum‑ibus	incolum‑ibus

Deklination Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	incolum‑ior	incolum‑ior	incolum‑ius
Gen. Sg.	incolum‑ior‑is	incolum‑ior‑is	incolum‑ior‑is
Dat. Sg.	incolum‑ior‑i	incolum‑ior‑i	incolum‑ior‑i
Akk. Sg.	incolum‑ior‑em	incolum‑ior‑em	incolum‑ius
Abl. Sg.	incolum‑ior‑e	incolum‑ior‑e	incolum‑ior‑e
Nom. Pl.	incolum‑ior‑es	incolum‑ior‑es	incolum‑ior‑a
Gen. Pl.	incolum‑ior‑um	incolum‑ior‑um	incolum‑ior‑um
Dat. Pl.	incolum‑ior‑ibus	incolum‑ior‑ibus	incolum‑ior‑ibus
Akk. Pl.	incolum‑ior‑es	incolum‑ior‑es	incolum‑ior‑a
Abl. Pl.	incolum‑ior‑ibus	incolum‑ior‑ibus	incolum‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	incolum‑issim‑us	incolum‑issim‑a	incolum‑issim‑um
Gen. Sg.	incolum‑issim‑i	incolum‑issim‑ae	incolum‑issim‑i
Dat. Sg.	incolum‑issim‑o	incolum‑issim‑ae	incolum‑issim‑o
Akk. Sg.	incolum‑issim‑um	incolum‑issim‑am	incolum‑issim‑um
Abl. Sg.	incolum‑issim‑o	incolum‑issim‑a	incolum‑issim‑o
Nom. Pl.	incolum‑issim‑i	incolum‑issim‑ae	incolum‑issim‑a
Gen. Pl.	incolum‑issim‑orum	incolum‑issim‑arum	incolum‑issim‑orum
Dat. Pl.	incolum‑issim‑is	incolum‑issim‑is	incolum‑issim‑is
Akk. Pl.	incolum‑issim‑os	incolum‑issim‑as	incolum‑issim‑a
Abl. Pl.	incolum‑issim‑is	incolum‑issim‑is	incolum‑issim‑is